Να θυμάστε αυτήν την φωτογραφία ενώ θα βλέπετε τους αγώνες…

Χιλιάδες άνθρωποι στη Βραζιλία έχουν ήδη εκδιωχθεί από τα σπίτια τους για να οργανωθεί το Παγκόσμιο κύπελλο του 2014 (φώτο –βιντεο)

https://www.youtube.com/watch?v=cEorAlteUWA#t=252 Να θυμάστε αυτήν την φωτογραφία ενώ θα βλέπετε τους αγώνες… http://fouit.gr/2013/11/%CF%87%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B2%CF%81%CE%B1%CE%B6%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%AD%CF%87%CE%BF%CF%85%CE%BD/

”Το 2014 η Βραζιλία της ανάπτυξης, η χώρα που κατάφερε όχι μόνο να αποπληρώσει το χρέος της προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αλλά να του δώσει και…δάνειο, ετοιμάζεται να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Δύο χρόνια αργότερα, η ίδια χώρα θα διεξάγει και τους Ολυμπιακούς Αγώνες (2016). Το Ρίο ντε Τζανέιρο θα αποτελέσει το κέντρο του κόσμου και οι προετοιμασίες έχουν ήδη αρχίσει… Τι περιλαμβάνουν; Μεταξύ άλλων και ότι ακριβώς συνέβη στο Πεκίνο: Ξεσπίτωμα των κατοίκων «για το καλό του τόπου»… Ξεπούλημα των εδαφών «για το καλό των Αγώνων»… Αυτή τη φορά οι πρώτοι που απομακρύνονται δια της βίας από τους τόπους διαμονής τους είναι οι Ινδιάνοι που ζουν στα περίχωρα του θρυλικού σταδίου «Μαρακανά»… Στο στόχαστρο το μουσείο Ινδιάνων Οι βίαιες «εκκαθαρίσεις» έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό και τις τελευταίες εβδομάδες εντείνονται, με τις αστυνομικές αρχές να προχωρούν σε ευρεία χρήση χημικών, προκειμένου να απομακρύνουν τους «ανεπιθύμητους»… Τις περισσότερες φορές καταλήγουν σε σοβαρά επεισόδια, με την αστυνομία να μην διστάζει ακόμη και να πυροβολήσει εναντίον των «αυτοχθόνων» και των διαδηλωτών – υποστηρικτών τους… Μία από αυτές τις επιχειρήσεις έγινε και στις 22 Μαρτίου, όταν οι δυνάμεις καταστολής αποφάσισαν να εκκενώσουν το κτήριο όπου στεγάζεται το Ινδιάνικο Μουσείο και στο οποίο διέμεναν 22 οικογένειες από το 2006.

Η κοινότητα των Ινδιάνων έχει κάνει κατάληψη του χώρου και της γύρω περιοχής όπου έχει χτίσει σπίτια, περιοχή που πλέον ονομάζεται “Maracana Village”. Το Μουσείο αποτελεί το κέντρο μιας παρατεταμένης νομικής μάχης ανάμεσα στους αυτόχθονες και τις δημοτικές αρχές, με τους πρώτους να διεκδικούν την χρησιμοποίησή του για την προώθηση του πολιτισμού τους και τον δήμο να σχεδιάζει την ανακαίνισή του. Πλέον, το κτήριο αποφασίστηκε να κατεδαφιστεί. Πληροφορίες αναφέρουν ότι προορίζεται για πάρκινκ 10.000 θέσεων και άλλες για εμπορικό κέντρο… “Ήταν οδηγία της FIFA. Καλή η… δημοκρατία αλλά το κτήριο δεν έχει κάποια ιστορική αξία και θα το γκρεμίσουμε”, δήλωσε, πριν από λίγο καιρό, ο δήμαρχος του Ρίο ντε Τζανέιρο. Indigenous Brazilians fight for their rights http://www.youtube.com/watch?v=x2Gi1FSwBpU

Διάψευση από την FIFA

Ομως άμεσα ήρθε η αντίδραση από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, την οποία δημοσίευσε η εφημερίδα Jornal do Brazil: “Δεν υπήρξε καμία τέτοια οδηγία. Δεν ζητήσαμε ποτέ την κατεδάφιση του παλιού κτηρίου του Ινδιάνικου Μουσείου”, ήταν η απάντηση των αξιωματούχων της FIFA. pegasus_LARGE_t_1041_105960759Στην συγκεκριμένη περίπτωση, οι αυτόχθονες θεωρούν ότι έχουν το δίκιο με το μέρος τους… Υποστηρίζουν πως το παλιό αρχοντικό με τα ψηλά ταβάνια, το οποίο είναι πλέον ετοιμόρροπο και στέγαζε το παλιό μουσείο, ήταν δωρεά ενός πλούσιο Βραζιλιάνου, ο οποίος το παραχώρησε στην κυβέρνηση το 1847 προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως κέντρο μελέτης των παραδόσεων των ιθαγενών. Το μουσείο παρέμεινε κλειστό για περισσότερα από 30 χρόνια μέχρι την στιγμή που οι αυτόχθονες αποφάσισαν να το χρησιμοποιήσουν όπως και την γύρω περιοχή για την διαμονή τους. Κάτι ανάλογο συμβαίνει σε όλες τις περιοχές που γειτονεύουν με το Μαρακανά και με άλλες εγκαταστάσεις που αναμένεται να χρησιμοποιηθούν για το Μουντιάλ και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. “Οι άνθρωποι αυτοί είναι κατατρεγμένοι για περισσότερα από 500 χρόνια και τώρα, με αφορμή το Μουντιάλ και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τους διώχνουν γι ακόμη μια φορά”, λένε οι χιλιάδες υποστηρικτές τους.. pegasus_LARGE_t_1041_105960760..”Υπενθυμίζουμε ακόμα τις ιθαγενικές φυλές, απ’ τον Βορρά ως τον Νότο, που έρχονται καθημερινά αντιμέτωπες με το κράτος και τα αντιπεριβαλλοντικά προγράμματα όπως το PAC και τα έργα για το Παγκόσμιο Κύπελλο, που ποδοπατούνται κάτω απ’ τους εκσκαφείς και τα μηχανήματά προκειμένου λίγοι να συνεχίσουν να συσσωρεύουν χρήματα, καταστρέφοντας την εναπομείνασα άγρια φύση και τους ανθρώπους που ζουν απ’ αυτήν και αντιστέκονται γι αυτήν.

Απ’ το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο του Belo Monte no Pará και τις συγκρούσεις γύρω απ’ τη δημιουργία ενός νέου τέτοιου στο Mato Grosso do Sul, οι αποδείξεις του καταπιεστικού χαρακτήρα των πολιτικών της κυβέρνησης απέναντι στις διάφορες φυλές που κατοικούν αυτά τα εδάφη, η γη των οποίων λεηλατείται και εξαντλείται για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της διεθνούς αγοράς, μια διαδικασία που εξελίσσεται ως συνέχεια της αποικιακής γενοκτονίας μέσα από δολοφονίες αντιστεκόμενων, όπως έγινε στην πρόσφατη επίθεση που φονεύθηκε ο Oziel Gabriel, ινδιάνος Terena, η ευθύνη για την οποία βρίσκεται στα χέρια του βραζιλιάνικου Κράτους και των γαιοκτημόνων του.’ Indians and supporters of Indians shout at military police, inside the Brazilian Indian Museum in Rio de Janeiro Οι καταληψίες των εγκαταστάσεων που παρέλυσε μερικώς τις εργασίες κατασκευής του τρίτου μεγαλύτερου υδροηλεκτρικού φράγματος παγκοσμίως στη Βραζιλία.

Οι περίπου 200 ανθρώποι από διάφορες τοπικές φυλές κατέλαβαν την Πέμπτη ένα από τα τρία εργοτάξια στο φράγμα του Μπέλο Μόντε στον ποταμό Ξινγκού σταματώντας την εργασία 3.000 εργατών από τους 22.000 που απασχολούνται στο έργο. ζητούν από την κυβέρνηση της Βραζιλίας να συνομιλήσει με τους αυτόχθονες πριν κατασκευάσει τα φράγματα που έχουν τεράστιες συνέπειες στα εδάφη τους και στον τρόπο ζωής τους, ένα ζήτημα που έχει προκαλέσει επί χρόνια διαμαρτυρίες ενάντια στο φράγμα του Μπελ Μόντε. Στις τελευταίες διαμαρτυρίες συμμετείχαν 100 Ινδιάνοι Μουντουρούκου από τον ποταμό Ταπάγιος, το μοναδικό ποταμό στη λεκάνη του Αμαζονίου που δεν έχει φράγματα, στον οποίο ωστόσο η κυβέρνηση σκοπεύει να κατασκευάσει δεκάδες, προκειμένου να ανταποκριθεί στη ραγδαία αύξηση κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας στη Βραζιλία.

Η κυβέρνηση έστειλε αστυνομία και στρατό στον ποταμό Ταπάγιος νωρίτερα φέτος για να περιφρουρήσουν τους γεωλόγους και τους βιολόγους που πραγματοποιούσαν έρευνα για την οικοδόμηση φράγματος, στην οποία αντιτίθενται οι Μουντουρούκου. Ινδιάνοι που ανήκουν στην φυλή των Pataxó Hã Hã Hãe κατέλαβαν έως τώρα 62 αγροκτήματα με σκοπό να ανακτήσουν 54.000 εκτάρια στην περιοχή ανάμεσα στις πόλεις Pau Brasil, Camacan και Itaju do Colônia Τα αγροκτήματα αποτελούν μέρος δρυμού της φυλής και είχαν ενοικιαστεί από παλαιότερη διοίκηση της επιτροπής προστασίας των ιθαγενών, σε επιχειρηματίες αγρότες την περίοδο μεταξύ 1937 και 1942 και έκτοτε οι ενοικιαστές της γης είχαν βρει τρόπους να αποκτήσουν τίτλους ιδιοκτησίας, να εξαπλωθούν και να οικειοποιηθούν όλη την έκταση του δρυμού.1a0d04340e9ce6968ce1c480a0805f39fdc9e333

Οι ιθαγενείς ζητούν την ακύρωση των τίτλων ιδιοκτησίας και η υπόθεση θα αποφασιστεί στα ανώτατα ομοσπονδιακά δικαστήρια. Παρόλο που η δίκη είχε οριστεί για τον περασμένο Νοέμβρη, μετά από απόφαση της κυβέρνησης της Bahia που επικαλέστηκε αδυναμία εκτέλεσης της απόφασης, η δίκη έχει αναβληθεί. Άνδρες και γυναίκες της φυλής βαριά οπλισμένοι με πολυβόλα, πιστόλια και μαχαίρια άρχισαν να εισβάλουν σταδιακά εδώ και μία εβδομάδα στα αγροκτήματα εκδιώκοντας τους «ιδιοκτήτες» από την πατρογονική τους γη, ενώ κάτοικοι της πόλης Pau Brasil έχουν αποκλείσει τους χωματόδρομους που οδηγούν στις καταλυμένες περιοχές εμποδίζοντας την πρόσβαση στις αστυνομικές δυνάμεις. pegasus_LARGE_t_1041_105960762

Οι τσιφλικάδες με την συνδρομή ιδιωτικού στρατού προσπαθούν να εκδιώξουν τους ιθαγενείς από τα αγροκτήματα και δεν διστάζουν ακόμα και να κάψουν σπίτια με σκοπό να δυσφημίσουν τους καταληψίες ενώ τους κατηγορούν για την εξαφάνιση 4000 από τα 20000 βοοειδή που εκτρέφονται στην περιοχή παρ’ όλη την προειδοποίηση των καταληψιών προς τους «γαιοκτήμονες» να αποσύρουν τα ζώα τους από την περιοχή αμέσως μόλις άρχισαν οι καταλήψεις. pegasus_LARGE_t_1041_105960763Το Εθνικό Πάρκο Σινγκού βρίσκεται στην πολιτεία Μάτο Γκρόσο της Βραζιλίας. Καλύπτει περίπου 27.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα—έκταση σχεδόν όση το Βέλγιο. Αυτό το πάρκο, στο οποίο κατοικούν περίπου 3.600 Ινδιάνοι από 14 εθνικές ομάδες, είναι μια κατάφυτη όαση στη μέση ενός «γιγάντιου τραπεζιού μπιλιάρδου», όπως μοιάζει η περιοχή σε δορυφορικές φωτογραφίες.

Τα γύρω δάση είτε έχουν καεί για να διαθέτουν οι ξυλοκόποι πρόσβαση σε δέντρα που μπορούν να αξιοποιηθούν εμπορικά είτε έχουν μετατραπεί σε βοσκοτόπια για τεράστια κοπάδια βοοειδών. Τη δεκαετία του 1960, η κυβέρνηση της Βραζιλίας άρχισε να δημιουργεί ειδικές περιοχές διαβίωσης για τους Ινδιάνους. Σήμερα αυτές οι περιοχές, οι οποίες βρίσκονται κυρίως στην περιφέρεια του Αμαζονίου, καλύπτουν το 12 περίπου τοις εκατό της έκτασης της Βραζιλίας. Η δημιουργία τέτοιων περιοχών έχει συμβάλει σε μια εκπληκτική αντιστροφή της κατάστασης: Ο πληθυσμός των Ινδιάνων της Βραζιλίας αυξάνεται—για πρώτη φορά τα τελευταία 500 χρόνια! Πιστεύεται ότι αριθμεί περίπου τριακόσιες χιλιάδες. Αυτός, όμως, ο αριθμός αντιπροσωπεύει ένα μικρό μόνο μέρος του πληθυσμού των Ινδιάνων το 1500, ο οποίος υπολογίζεται ότι κυμαινόταν από δύο μέχρι έξι εκατομμύρια.

Τα περασμένα 500 χρόνια, όπως ανέφερε ένας συγγραφέας, «έλαβε χώρα μια συγκλονιστική δημογραφική τραγωδία τεράστιας έκτασης». Τι οδήγησε σε αυτή τη δραστική μείωση του πληθυσμού των Ινδιάνων; Μήπως η αύξηση των τελευταίων χρόνων σημαίνει ότι οι Ινδιάνοι της Βραζιλίας έχουν διαφύγει οριστικά τον κίνδυνο της εξαφάνισης; πηγή:sentragoal.gr, athens.indymedia.org, enet.gr, wol.jw.org ———————————- http://www.contra.gr/Soccer/World/WorldCup/brazil2014/o-diwgmos-twn-ithagenwn-toy-marakana.2500393.html

Από μουσείο, έδρα των ιθαγενών

Η ιστορία του μουσείου, ή καλύτερα του κτιρίου που κάποτε λειτουργούσε ως μουσείο, εκτείνεται στο δεύτερο μισό του 20υ αιώνα. Το κτίριο ήταν πράγματι μουσειακός χώρος μέχρι και το 1978 όταν μετά από κυβερνητική απόφαση το μουσείο ινδιάνικου πολιτισμού μεταφέρθηκε σε παρακείμενο χώρο. Για σχεδόν 30 χρόνια το οικοδόμημα παρέμενε στο έλεος του Θεού και των στοιχείων της φύσης ώσπου το 2006 αυτόχθονες αποφάσισαν να του δώσουν ξανά ζωή μετακομίζοντας σ΄αυτό. Τους τολμηρούς της αρχής μιμήθηκαν αρκετοί στη συνέχεια και στο τέλος του 2012 έφτασαν να ζουν στο χώρο άνθρωποι από 21 διαφορετικές φυλές ιθαγενών της Βραζιλίας. Ακριβώς σ΄αυτό το χρονικό σημείο αρχίζουν και τα προβλήματα. Η ώρα της βίας Οι καθυστερήσεις στην πορεία εκτέλεσης των έργων για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 ώθησαν τη βραζιλιάνικη κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει ωμή βία για να απομακρύνει τους ιθαγενείς από την εστία τους.

Στην επέμβαση του προηγούμενου Μαρτίου (22-03) η Αστυνομία χρησιμοποίησε χημικά και ξύλο για να διαλύσει τους συγκεντρωμένους οι οποίοι πίστευαν -και εξακολουθούν να πιστεύουν- ότι το σχεδόν εγκαταλελειμμένο μουσείο δίπλα στο Μαρακανά πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως χώρος που θα προωθεί την κουλτούρα τους και όχι ως ένα μοντέρνο κτίριο με γκράφιτι έτσι όπως το έχουν σχεδιάσει οι διοργανωτές του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η τακτική των αστυνομικών δυνάμεων θύμισε….ΕΡΤ. Συγκεντρώθηκαν τα ξημερώματα της 22ης Μαρτίου έξω από το χώρο του μουσείου έτοιμες για….μάχη, φόρεσαν τις μάσκες και άρχισαν το….χημικό πόλεμο. Στο μουσείο υπήρχαν ανήλικα παιδιά και βρέφη τα οποία αναγκάστηκαν να αναπνεύσουν δακρυγόνα και σπρέι πιπεριού. Μετά την ανακατάληψη, η οποία ολοκληρώθηκε άμεσα, οι αστυνομικές δυνάμεις άρχισαν να φρουρούν το χώρο με οπλισμένους άνδρες, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση έδινε υποσχέσεις ότι οι άνθρωποι που μέχρι τότε χρησιμοποιούσαν ως κατοικία το χώρο θα έχουν την ευκαιρία στο μέλλον να μετακομίσουν στο νέο και ειδικά διαμορφωμένο πολιτιστικό κέντρο των ιθαγενών, το οποίο, σύμφωνα με το προγραμματισμό, θα ολοκληρωθεί στο τέλος του 2014.

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι ακριβής προγραμματισμός και βραζιλιάνικο κράτος είναι έννοιες μάλλον ασύμβατες. Μετά την κατακραυγή που ξέσπασε, ο κυβερνήτης του Ρίο Σέρχιο Καμπράλ δικαιολογήθηκε ότι ο ξεριζωμός των ιθαγενών αποτελούσε επιθυμία της FIFA αφού, όπως τόνισε, το κτίριο δεν είχε πλέον ιστορική αξία. H Παγκόσμια Ομοσπονδία όμως άδειασε τον κυβερνήτη με επίσημη ανακοίνωση ισχυριζόμενη ότι ουδέποτε ενεπλάκη στην υπόθεση. Προφανώς κάποιος λέει ψέματα. “Eίμαστε πέτρα στο παπούτσι τους” Για να διαπιστώσουμε τι ακριβώς συνέβη και συμβαίνει ακόμα, μία συνέντευξη ενός εκπροσώπου του κινήματος των ιθαγενών, του Ιβάντρο, ο οποίος είναι μέλος της φυλής Ασουρίνι, είναι αρκούντως χαρακτηριστική. “Αποδεκατίζουν το λαό μας. Ημασταν 15000 και τώρα είμαστε μόλις 1000.

Υπάρχει καταστολή, ακραία καταστολή. Οταν ήρθαν εδώ οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, έφεραν μαζί τους και τρία τεθωρακισμένα οχήματα. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση δεν μας θέλει. Γι΄αυτούς είμαστε μία πέτρα στο παπούτσι τους. Γιατί; Επειδή υπερασπιζόμαστε τη φύση. Δεν πουλάμε την ταυτότητα και τον πολιτισμό μας. Εμένα μου αρέσει το ποδόσφαιρο. Αλλά να σας πω την αλήθεια δεν θέλω να δω κανέναν αγώνα στο Μαρακανά. Αυτό είναι ένα στάδιο για πλουσίους. Είναι πολύ ακριβό. Φαντάζομαι ότι στην Ευρώπης ο λαός παίρνει πίσω κάτι από τους φόρους που πληρώνει σε μορφή υπηρεσιών. Εδώ τα χρήματά μας πηγαίνουν σε προεκλογικές εκστρατείες. Θέλουμε να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας. Γι΄αυτό και επιθυμούμε την ίδρυση ενός πανεπιστημίου ιθαγενών. Ηδη γίνονται δωρεάν μαθήματα της γλώσσας μας. Και ξέρετε, δεν παλεύω για μένα. Για τα παιδιά και τα εγγόνια μου παλεύω”. Ο Ιβάντρο, ίσως από τακτ, δεν ανέφερε ότι ο πληθυσμός των ιθαγενών δέχεται συνεχή πλήγματα εδώ και 500 περίπου χρόνια, από την εποχή δηλαδή που έφτασαν στις βραζιλιάνικες ακτές οι πρώτοι Πορτογάλοι εισβολείς.

Εκτοτε, ο αριθμός των ιθαγενών ολοένα και μειώνεται όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλη την Αμερικανική ήπειρο μετά την ανακάλυψή της από τους Ευρωπαίους. Θεωρητικά, η κεντρική διοίκηση του βραζιλιάνικου κράτους έχει εκπονήσει προγράμματα και έχει ιδρύσει θεσμούς με τους οποίους προστατεύει τα δικαιώματα του πληθυσμού των αυτόχθονων όπως το Εθνικό Ιδρυμα Ιθαγενών. Στην πράξη δεν γίνονται πολλά πράγματα αφού, όπως τόνισε και ο Ιβάντρο, οι ιθαγενείς θεωρούνται τροχοπέδη στην οικονομική ανάπτυξη. Η αντεπίθεση Οι ταραχές που ξέσπασαν στη Βραζιλία τον προηγούμενο Ιούνιο όχι μόνο θορύβησαν την κυβέρνηση η οποία αναγκάστηκε να προχωρήσει σε μερική ικανοποίηση των αιτημάτων των διαδηλωτών αλλά έφερε ξανά στο προσκήνιο των αγώνα των ιθαγενών.

Μερίδα του κόσμου που διαδήλωνε δεν τους ξέχασε και τους κάλεσε να διαμαρτυρηθούν στο πλευρό τους. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας στις 5 Αυγούστου έγινε ανακατάληψη του μουσείου στο οποίο, έως και σήμερα, παραμένουν περίπου 80 αυτόχθονες. Μόλις ξαναμπήκαν στο χώρο, οι ιθαγενείς ανακάλυψαν ότι όλα τα σύμβολά τους είχαν σβηστεί, τα δέντρα στον περιβάλλοντα χώρο είχαν κοπεί ενώ είχε καταστραφεί ολοσχερώς και ο περίτεχνος σιδερένιος φράχτης. Τι περιμένουν τώρα οι καταληψίες; Μα φυσικά τη νέα επέμβαση της αστυνομίας η οποία είναι μάλλον θέμα χρόνου. Προσώρας επιβιώνουν με γεύματα από δωρεές (ρύζι κατά κύριο λόγο) ενώ έχουν εγκαταστήσει ένα σύστημα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο για να κοινοποιούν τα αιτήματά τους σε όλο τον πλανήτη.

Λίγες ημέρες μετά την ανακατάληψη του μουσείου, κατά σύμπτωση, επισκέφθηκε τη Βραζιλία κλιμάκιο της Διεθνούς Αμνηστίας. Οι διαπιστώσεις μετά την επίσκεψή του τόσο στις φαβέλες όσο και στα μέρη που ζουν οι αυτόχθονες, αποτελούν καταπέλτη:”Παρά την οικονομική πρόοδο που έχει συντελεστεί στη Βραζιλία τα τελευταία χρόνια, η βία είναι ενδημική. Οι κρατικές δράσεις δεν τη μειώνουν σε καμία περίπτωση”. Για τους αυτόχθονες ειδικότερα η Διεθνής Αμνηστία σημείωσε: “Οι επανειλημμένες καθυστερήσεις στην οριοθέτηση των εδαφών τους οδηγούν στη βία, σε αναγκαστικές εξώσεις και σε συνεχείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πιστεύουμε ότι το σύστημα αστυνόμευσης στη Βραζιλία χρήζει γενικής μεταρρύθμισης με πρώτο βήμα την καθιέρωση ανεξάρτητης πολιτικής εποπτείας”. Φοβού τα ΜΜΕ Πριν από περίπου ένα μήνα ο φρι λανς Βραζιλιάνος δημοσιογράφος Νικόλ Φρόιο θέλησε να κάνει μία επιτόπια έρευνα στο μουσείο το οποίο, όπως τονίσαμε και πιο πάνω, βρίσκεται και πάλι στα χέρια των ιθαγενών. Οι άνθρωποι εκεί τον υποδέχθηκαν με μεγάλη επιφυλακτικότητα. Αρχικά τον ρώτησαν αν εργάζεται στην εφημερίδα”Globo”, με την οποία οι αυτόχθονες βρίσκονται σε ανοιχτή σύγκρουση. Ο Φρόιο τους εξήγησε ότι εργάζεται για μέσο τελείως διαφορετικής αντίληψης και δημοσιογραφικής κατεύθυνσης καταφέρνοντας, με κόπο είναι η αλήθεια, να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη τους.”Η “Globo” είχε γράψει ότι εδώ γίνεται διακίνηση ναρκωτικών” του δικαιολογήθηκαν στη συνέχεια οι ιθαγενείς σε μία προσπάθεια να εξηγήσουν την επιφυλακτικότητά τους.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης μαζί τους αποκαλύφθηκε και μία εξόχως σημαντική είδηση. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 60, η στρατιωτική δικτατορία της Βραζιλίας είχε προχωρήσει σε εκτεταμένες σφαγές του πληθυσμού των αυτόχθονων. Εγγραφο που πιστοποιεί το γεγονός ήρθε στο φως της δημοσιότητας 40 χρόνια μετά. Σύμφωνα με αυτό οι ένοχοι δεν τιμωρήθηκαν μετά την επιστροφή της χώρας σε δημοκρατικό καθεστώς. Αλλωστε, έως και τις ημέρες μας, οι δολοφονίες δεν έχουν σταματήσει.

Το 2012 μόνο φονεύθηκαν 80 ιθαγενείς στα σύνορα της Βραζιλίας με τη Βενεζουέλα. Ο Φρόιο μίλησε στο Contra.gr για όσα συμβαίνουν στο Μαρακανά τον τελευταίο χρόνο και ήταν σαφής: “Νομίζω ότι στη Βραζιλία θα υπάρχει ένα συγκεκριμένο χάσμα μεταξύ των ιθαγενών και του μοντέρνου κόσμου, επειδή η ινδιάνικη κουλτούρα δεν έχει γίνει ποτέ πραγματικά σεβαστή.

Ετσι όταν διεθνή αθλητικά γεγονότα έρχονται στη Βραζιλία αυτό το χάσμα μεγαλώνει”. Επιμύθιο: Κάθε μεγάλη αθλητική διοργάνωση συνοδεύεται συνήθως και από ένα “καθαρισμό” της πόλης στην οποία φιλοξενείται. Το 1936 στο Βερολίνο αυτοί που έπρεπε να εξαφανιστούν ήταν οι Ρομά, το 1968 στην Πόλη του Μεξικού οι εξεγερμένοι φοιτητές, το 2004 στην Αθήνα οι εξαρτημένοι από ουσίες και οι άστεγοι, το 2014 στο Ρίο οι ιθαγενείς. Διαχρονικά οι άνθρωποι-απόβλητα πρέπει να κρύβονται κάτω από το λαμπερό χαλί της χλιδής. Και η ιστορία συνεχίζεται….

Πηγές: Guardian, Deutsche welle, Amnesty.org

Μπορεί επίσης να σας αρέσει