Ο Π. Μουτσινάς για την επέτειο της 17ης Νοεμβρίου
Η 39η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου συμπίπτει σε μια δύσκολη περίοδο για τη χώρα η οποία έχει όμοια, αλλά και διαφορετικά χαρακτηριστικά με αυτά της διδακτορικής περιόδου. Και οι δύο περίοδοι διακρίνονται από την αναντιστοιχία των εφαρμοζόμενων πολιτικών με τις λαϊκές ανάγκες και το λαϊκό αίσθημα και επιπλέον όλα τα παράνομα τότε και νόμιμα τώρα κόμματα είχαν και έχουν ξεπερασθεί ήδη από την αδήριτη πραγματικότητα. Κάτι καινούργιο φαίνεται πως δημιουργείται και αυτό θα συμβεί ειρηνικά είτε με απευκταίες κοινωνικές αναταραχές που θα σημάνει την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού στην χώρα.
Τα αισθήματα των αγωνιστών του Πολυτεχνείου είναι ανεκπλήρωτα ζωντανά και αναγκαία ακόμη και σήμερα, αφού η κοινωνική δικαιοσύνη, η ορθολογική ανάπτυξη και η παραμονή της χώρας στην Ευρώπη με όρους πολιτικής αξιοπρέπειας και ισοτιμίας σε ομόσπονδη Ευρώπη της αλληλεγγύης και της συνοχής, ζητούν την δικαίωση τους. Το κτύπημα του αποτρόπαιου προσώπου του φασισμού επίκαιρο όσο ποτέ σήμερα έχει σχέση, εκτός από την αντιμετώπιση των κρίσιμων πολιτικών προβλημάτων της κοινωνίας και με την αναβάθμιση του πολιτισμού και της παιδείας που αποτελούν διαχρονικά αιτήματα του φοιτητικού κινήματος. Το Πολυτεχνείο άλλωστε διδάσκει ότι μια δυναμική κοινωνική μειοψηφία με στόχους και οράματα μπορεί να ανατρέψει ειρηνικά κατεστημένα συμφέροντα και συμπεριφορές του παρελθόντος με λογισμό και όνειρο!