Ο gay υπουργός και οι γκάου!

«Το ερώτημα είναι: μπορεί ένας άνθρωπος που επί 24ωρες το 24ωρο προσπαθεί να κρύψει την φύση του, να παίρνει σοβαρές αποφάσεις;»

Ο Μάνος Αντώναρος από το blog του γράφει για ένα θέμα, που μάλλον …καίει!

O Νίκος, ο Παναγιώτης, ο Θωμάς, ο Νίκος, ο Νίκος, ο Στηβ, η Μαρία, η Ντέμι και μερικοί ακόμα άλλοι είναι φίλοι μου. Όχι φίλοι μου λίγο, αλλά πολύ φίλοι μου. Με μερικούς γνωρίζομαι πάνω από 30 χρόνια και εκτιμώ και σέβομαι τη γνώμη όλων.

O Νίκος, ο Παναγιώτης, ο Θωμάς, ο Νίκος, o Στέλιος, ο Νίκος, ο Στηβ, η Μαρία, η Ντέμι και μερικοί ακόμα έχουν ένα κοινό στοιχείο:

Είναι gay.

Εντελώς gay.

Κάθε φορά που βρισκόμαστε μιλάμε για την σεξουαλική τους προτίμηση ή αντιθέτως μιλάμε όταν υπάρχει λόγος. Ο πιο δυστυχισμένος είναι ο φίλος μου ο Νίκος που το κρύβει… και εδώ και δεκαετίες με πρήζει με τις «επιτυχίες» του στον θηλυκόκοσμο, όλοι οι άλλοι είναι μια χαρά ευτυχισμένοι.

Κατά τη γνώμη μου λοιπόν οι gay είναι κανονικότατοι άνθρωποι, που ενδεχομένως να κάνουν διαφορετικά πράγματα στο κρεββάτι τους από έναν straight. Δεν έχουν ειδικά χαρίσματα, π.χ. καλύτερη αισθητική, περισσότερο χιούμορ κ.λ.π. Αυτά είναι μπούρδες. Τα ταλέντο δεν μοιράζεται σύφωνα με την σεξουαλική προτίμηση. Ο EltonJohnείναι gay, ο JohnLennonδεν ήταν.

Θαυμάζω ανθρώπους που σε πολύ δύσκολες εποχές βγήκαν μπροστά για να απελευθερώσουν μερικές άλλες χιλιάδες ή εκατομμύρια. Ο Μάνος Χατζιδάκις,ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Γιώργος Μαρίνος… επειδή αυτοί ήταν (αλλιώς δεν θα’χε νόημα) επώνυμοι καλλιτέχνες, δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι όλοι οι gayείναι πιο ταλαντούχοι από τους straight. Tρίχες.

Τόσο τρίχες που ο κ. Ευαγγελόπουλος, ο εθνικός μας σταρ, είναι σίγουρος ότι είναι συνέχεια του Μάνου Χατζιδάκι… και ώωωωωωωωωωωωω του θαύματος, η τηλεόραση αναφέρεται απείρως περισσότερο σ’ αυτόν από ότι στον Μάνο Χατζιδάκι.

Οι gayτελικά βρήκαν διέξοδο προς την κοινωνία με την τηλεόραση.

Για διάφορους λόγους:

Επειδή οι ατάλαντοι που τους ζητήθηκε να φτιάξουν τηλεόραση, θεώρησαν ότι οι gayείχαν το ταλέντο που προανέφερα παραπάνω.

Επειδή η κάθε σταρλετίτσα και καρα-σταρ περιστοιχίζεται από ένα τσούρμο gay, που λειτουργούν σαν γελωτοποιοί, σύμβουλοι και αυθεντίες στην αισθητική… Και επειδή το τέτοιο σέρνει καράβια… πόσο πολύ αγαπητούς φλούφληδες…το νέφος μπήκε από την κλειδαρότρυπα στα studio και στρογγυλοκάθισε στους καναπέδες μπροστά στα φώτα…

Αυτό ήταν.

Τους έσπρωξαν και οι κρυφοί gay που κάθονται στις καρέκλες.

Δεν ήθελε πολύ.

Οι gayτρελλαμένοι από τα φώτα και την ξαφνική αλλαγή στάσης (;) της κοινωνίας, πάθανε …δημιουργικό σοκ…

Το κιτς (με την ελληνική σημασία του όρου) μπήκε σαν σκόνη παντού.

Όχι μόνο στις εκπομπές, που με τη σειρά τους έμπαιναν σπίτια μας, αλλά και στην πολιτική κάνοντας κιτς (αυτό που βλέπετε) την πολιτική σκέψη, στην δημοσιογραφία κάνοντας κίτς την ενημέρωση, στην παιδεία κάνοντας κιτς τη γνώση, φυσικά ισοπέδωσε το τραγούδι, το θέατρο κ.λ.π.

Η κάθε μου**τσα από όλη την Ελλάδα και τις γειτονιές της, που έκανε καριέρα στην τηλεόραση, επειδή ο φλούφλης επιχειρηματίας, διευθυντής, ο κάθε «μέσα στα κόλπα» της τον ακούμπαγε ή ήθελε να της τον ακουμπήσει, έφερνε μαζί της και την ομάδα των gayτης.

Όχι των ανθρώπων που είναι ομοφυλόφιλοι, δεν εννοώ αυτούς… εννοώ όλες τις κακιασμένες που μισούν τον κόσμο επειδή γεννήθηκαν σε λάθος σώμα. Όλους αυτούς που πιστεύουν ακράδαντα ότι ο Freddie Mercury ήταν ένα τίποτα μπροστά τους.

Λίγο γούστο να ’χεις θα δεις ότι οι 7 στους 10 σχεδιαστές μόδας μισούν τις γυναίκες που ντύνουν. Οι 8 στους 10 αρχισυντάκτες μισούν τις γυναίκες τις οποίες αρχισυντακτεύουν.

Όχι, επειδή είσαι gay, δεν είσαι αυτόματα και καλός σκηνογράφος. Δεν αποκλείεται να είσαι, αλλά αυτό δεν συμβαίνει επειδή είσαι gay.

Όχι, επειδή είσαι gay, δεν είσαι αυτόματα καλός σεναριογράφος.

Όχι, φίλε μου επειδή είσαι gay…μιας και το εξελίσσουμε το πράγμα, δεν είναι καλός βαρύμαγκας…. Όσα ζειμπέκικα κι αν έχεις κάνει σουξέ.

Eτσι από τον ρατσισμό κατά των «πού***δων» των δεκαετιών προς του 2000, βρεθήκαμε στον ρατσισμό κατά των ανθρώπων που δεν είναι gay.

Με κουδούνια εννοώ.

Γνωρίζω ανθρώπους που τους έκλεισαν σπίτι για πάντα (στην Αθήνα) επειδή έφηβοι ψιλο-εκδήλωσαν τις προτιμήσεις τους. Ξέρω ανθρώπους που τους κλείσανε σε ψυχιατρείο, ξέρω ανθρώπους (άνδρες και γυναίκες) που παντρεύτηκαν κι όμως δεν νιώθουν καμιά έλξη για το άλλο φύλο, ξέρω ανθρώπους που είναι έτοιμοι να περάσουν αυτόν τον εφιάλτη του «είμαι κάποιος άλλος» για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Να ο ένας ρατσισμός…να κι ο άλλος.

Ο ένας είναι σκληρός, επικίνδυνος, βίαιος και ο άλλος είναι υποχθόνιος, κακός, κακιασμένος.

Αργά η γρήγορα –επειδή η ιστορία κάνει κωλοτούμπες- θα (ξανα)βρεθούν αντιμέτωποι.

Όπως βλέπετε η συντήρηση έρχεται καλπάζοντας φορώντας την πιο γυαλιστερή της πανοπλία. Μην τους κοιτάτε τώρα που’ναι χαμογελαστοί και και διαλεκτικοί.

Από την άλλη, εξαιρετικών ικανοτήτων πράκτορες της άλλης μεριάς έχουν παρεισφρήσει σε στρατηγικές θέσεις των συντηρητικών.

Θα χυθεί αίμα και eyeliner!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο αθλητισμός: Δεν μπορεί μέσα σε τόσες εκατοντάδες χιλιάδες πρωταθλητών πρώτης γραμμής (βάλτε μέσα και τις ομάδες κάθε σπορ) να μην υπάρχει και το αναλογούν ποσοστό των gay.

Είμαστε τόσο υποκριτική κοινωνία, που διασκεδάζουμε με τις gayαθlήτριες… ή αυτές που υποθέτουμε ότι είναι λεσβίες λόγω π.χ. της σωματοδομής τους… ούτε όμως θέλουμε να περάσει από το μυαλό μας ότι το θηριώδες σεντερφορ της ομάδας μας που βάζει γκολ κατά ριπάς είναι gay. Κοιμάται δλδ με το αντίπαλο σεντερμπακ που στο ματς του πήρε όλες τις κεφαλιές.

Όσοι ξέρουν εις βάθος το αθλητικό ρεπορτάζ ξέρουν πολύ καλά ότι χάθηκαν καριέρες και καριέρες (μιλάω για το ελληνικό πρωτάθλημα) .

Φημολογείται ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν άφηνε από δίπλα του ούτε θηλυκή γάτα να περάσει… τον ψήφιζαν και γι΄ αυτό.. (όχι μόνο γι’ αυτό βέβαια) με χέρια και με πόδια άνδρες και γυναίκες.

Μην πάμε μακρυά: Μπερλουσκόνι… δείτε τον πως τον αντιμετωπίζει ο φίλος μεσογειακός γείτονας λαός.

Από την άλλη η Γερμανία κάνει υπουργό εξωτερικών έναν gay.

Αλήθεια πιστεύετε ότι η ελληνική κοινωνία μπορεί να αντέξει έναν gay υπουργό…ή αντιθέτως θα λατρέψει έναν εραστή-υπουργό;

Για σκεφθείτε το…

Είχαμε ποτέ gay πολιτικό;

Εσείς τι λέτε; Είχαμε ή δεν είχαμε.

Χαίρομαι που συμφωνούμε.

Το ερώτημα είναι: μπορεί ένας άνθρωπος που επί 24ωρες το 24ωρο προσπαθεί να κρύψει την φύση του, να παίρνει σοβαρές αποφάσεις;
Μπορεί ας πούμε να το κάνει αν είναι θρησκόληπτος να γίνει barman σε στρηπτηζάδικο;

Μπορεί ο Στρος Καν να ασκήσει εξουσία;

Όταν λέω λοιπόν «φύση» δεν εννοώ υποχρεωτικά την ομοφυλοφιλία.
Ναι, ο Μάνος Χατζιδάκις μπορούσε να διευθύνει άψογα ένα ραδιοφωικό πρόγραμμα, ή μία ορχήστρα… δεν έχει καμμιά σημασία αν ήταν ή όχι gay… σημασία είχε ότι είχε ταλέντο.

Ναι και ο Μίκης Θεοδωράκης μπορεί το ίδιο καλά… χωρίς ναχει καμμιά σημασία που είναι straight.

Ο Μπαρίσνικοφ είναι straight, ο Νουρέγιεφ ήταν gay.

Ε, και;

Ρωτήστε κάποιον που να αγαπά τον χορό να σας πει.

Σε ένα ολοσκότεινο δωμάτιο μια δέσμη φωτός είτε μπεί από μια χαραμάδα στα τούβλα, είτε από μια χαραμάδα στην πολύχρωμη πόρτα, το ίδιο φωτεινή θα ‘ναι.