«Πήραμε τη ζωή μας λάθος»
Άρθρο του θεματικού Αντιπεριφερειάρχη της Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας Αργύρη Κοπάνα, σχετικά με τις συνέπειες της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου:
«Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόθους και τι πάθος πήραμε τη ζωή μας λάθος! Κι αλλάξαμε ζωή»… αριστουργηματικοί στίχοι από τον σπουδαίο Γεώργιο Σεφέρη, λες και ο ποιητής εμπνεύστηκε από το σήμερα, από την εποχή του Μνημονίου!
Πράγματι, είναι οδυνηρή η διαπίστωση ότι κάτι πήγε στραβά… ότι κάτι έγινε λάθος! Η Ελλάδα αγγίζει τα όρια της χρεοκοπίας. Τρέφεται από τα «δανεικά» της τρόικας, που γεμίζουν τα άδεια ταμεία μετά από «παρακάλια» και θυσίες! Η κυβέρνηση προσφέρει αβασάνιστα «γη και ύδωρ» στους «δανειστές» μας προκειμένου να εκταμιευθούν οι πολυπόθητες δόσεις…
Αλήθεια, πόσες «δόσεις» θα χρειασθούμε ακόμη; Πότε θα σταματήσει αυτό το μαρτύριο;
Είμαστε μια χώρα «ναρκομανής»! Όσο περισσότερες δόσεις κι αν εξασφαλίζουμε, τόσο πιο κοντά θα φθάνουμε στο τέλος!
Εξαθλίωση, φτώχεια, ανεργία, ανέχεια, κατάθλιψη, απόγνωση έφεραν στη ζωή μας οι πρώτες «δόσεις»! Και όλη αυτή η δυστυχία μέσα σε λίγους μήνες!
Πέντε «δόσεις» ήταν αρκετές για να δηλητηριάσουν τις ζωές 10.000.000 Ελλήνων! Τσαλαπατήθηκε η εθνική μας υπερηφάνεια! Καταρρακώθηκε το κύρος μας!
Όταν η κυβέρνηση έβαζε την υπογραφή της στο Μνημόνιο Νο1, στήσαμε χορούς και πανηγύρια…φωταγωγήσαμε τους δρόμους…πετούσαμε στον έβδομο ουρανό! Μεθύσαμε από την ψευδαίσθηση της επιτυχίας και της σωτηρίας!
Σύντομα, όμως, το όνειρο έσβησε! Ξυπνήσαμε απότομα! Ανοίξαμε τα μάτια μας και αρχίσαμε να κοιτάμε δεξιά και αριστερά, αναζητώντας εναγωνίως…μια ακόμη δόση!
Ξαφνικά μέσα στο απόλυτο σκοτάδι ξεπρόβαλε μια αχτίδα φωτός! Φάνηκαν τα πρώτα σημάδια αντίδρασης και αντίστασης από τους «υγιείς» Έλληνες, από τους περήφανους Έλληνες, που δημιούργησαν το κίνημα της «πλατείας»! Ένα κίνημα παλλαϊκό! Ένα κίνημα ειρηνικό! Ένα κίνημα εθνικής «αφύπνισης» και εθνικής «αποτοξίνωσης»!
Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες διαδηλώνουν ότι δεν θέλουμε άλλες «δόσεις», ότι θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, ότι δεν μας εκφράζει μια πολιτική χωρίς ανθρωπιά, ότι επιτέλους πρέπει να ανατρέψουμε τη ζοφερή πραγματικότητα του Μνημονίου!
«Πήραμε τη ζωή μας λάθος»! Σε μια κρίσιμη ιστορικά στιγμή πήραμε τη λάθος απόφαση. Κάναμε τη λάθος επιλογή! Επενδύσαμε για τη «σωτηρία» της χώρας πάνω σε μια πολιτική, που διαλύει την κοινωνία και εξουθενώνει το λαό μας!
Μπορεί να υπάρξει ισχυρή χώρα με εξαθλιωμένους πολίτες;
Μπορεί να αποδώσει μια πολιτική, που δεν έχει μέσα της ίχνος ανθρωπιάς; Που δεν έχει στο κέντρο της τον άνθρωπο; Που αδιαφορεί για τις ανάγκες των πολιτών και υπερβαίνει τα όρια αντοχής της κοινωνίας;
Το Μνημόνιο Νο1 απέτυχε παταγωδώς διότι δεν «πόνταρε» στον άνθρωπο, αλλά στους αριθμούς!
Έθεσε ως στόχο να βελτιώσει τους δείκτες «πατώντας επί πτωμάτων»!
Τα αποτελέσματα τραγικά: ανθρώπινα θύματα και χειροτέρευση των οικονομικών μεγεθών!
Η ακολουθούμενη πολιτική των φόρων και των οριζόντιων περικοπών «στράγγιξε» την κοινωνία, αλλά δεν απομάκρυνε ούτε χιλιοστό το ενδεχόμενο της καταστροφής και της χρεοκοπίας!
«Πήραμε τη ζωή μας λάθος»! Ακόμη πιο στενόχωρη είναι η παραδοχή ότι… το λάθος δεν είναι δικό μας! Το λάθος δεν το έκαναν οι πολίτες, ο κόσμος, ο λαός, οι νέοι, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες! Το λάθος, που χειροτέρευσε τις ζωές όλων μας, βρίσκεται έξω από εμάς!
Και αυτή η αδικία πρέπει άμεσα να αποκατασταθεί! Το λάθος μπορεί και πρέπει να διορθωθεί! Και αυτό θα γίνει μόνο με αλλαγή πορείας, με αλλαγή ρότας, με αλλαγή πλεύσης, με αλλαγή πολιτικής!