Πλούταρχος: «Εργαλείο κατακτητών ο δανεισμός!»

Το έχουμε γράψει πολλές φορές από το tsantiri, ότι για τα δεινά μας μεγάλη ευθύνη έχει το άθλιο και ξενόδουλο εκπαιδευτικό μας σύστημα που δεν μας δίδαξε ποτέ τους προγόνους μας από το φόβο μη γίνουμε ελεύθεροι άνθρωποι και ανατρέψουμε την ντόπια και ξένη ολιγαρχία. Διαβάστε τι έγραψε ο Πλούταρχος για το δανεισμό 20 αιώνες πριν. Στα σχολεία ποτέ δεν μας είπαν τα λόγια που θα διαβάσετε παρακάτω. Εάν ήθελε ένας Υπουργός Παιδείας να κάνει πραγματική μεταρρύθμιση, τους φιλοσόφους μας θα έπρεπε να εισάγει ως μάθημα και όχι να παραδίδει τα πανεπιστήμια στα οικονομικά συμφέροντα. Αλλά από την Άννα Διαμαντοπούλου, γνωστή για τις απόψεις της, τι να περιμένει κανείς; Το άρθρο που ακολουθεί το βρήκαμε στο blog tokarablackprovataki και το αναδημοσιεύουμε με μεγάλη μας χαρά:

Πράξη υπέρτατης αφροσύνης και μαλθακότητας, είναι ο δανεισμός, λέει ο Πλούταρχος τον 1ο αιώνα μετά Χριστόν, και γίνεται εργαλείο των κατακτητών για καθυπόταξη μίας χώρας.
Το έργο του «Περί του μη δειν δανείζεσθαι» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Νεφέλη», με τίτλο «Οι συμφορές του δανεισμού» και δυστυχώς είναι εξαιρετικά επίκαιρο.
Ο Πλούταρχος απαριθμεί με τρόπο καυστικό τις συμφορές που συσσωρεύονται στον άνθρωπο, ο οποίος καταφεύγει στο δανεισμό.

«Οι οφειλέτες είναι δούλοι όλων των δανειστών τους. Είναι δούλοι δούλων αναιδών και βάρβαρων και βάναυσων». Και οι δανειστές «Μετατρέπουν την αγορά σε κολαστήριο για τους δύσμοιρους οφειλέτες, σαν όρνεα τους κατακρεουργούν και τους κατασπαράζουν βυθίζοντας το ράμφος στα σωθικά τους»… λέει κατηγορηματικά ο Χαιρωνίτης φιλόσοφος, ιστορικός, πολιτικός και ιερέας των Δελφών. Και επιχειρηματολογεί. Και φέρνει παραδείγματα από την ιστορία της εποχής του, από τους μύθους αλλά και από τα παθήματα των απλών ανθρώπων. Και χιούμορ επιστρατεύει ενίοτε μάλιστα μαύρο! Γιατί το κείμενο -μία ομιλία στην πραγματικότητα- δεν γράφτηκε τυχαία. Η Αθήνα και οι άλλες ελληνικές πόλεις μαστίζονταν από τις συνέπειες της υπερχρέωσης, όταν ο Πλούταρχος περί το 92 μ. Χ αποφάσισε να μιλήσει μπροστά σε ακροατήριο για τις σοβαρές συνέπειες του δανεισμού.

Εργαλείο κατακτητών ο δανεισμός!
Σε ποιούς ήταν χρεωμένοι τότε οι άνθρωποι; Σε δικούς τους αλλά κυρίως σε ξένους πιστωτές ως επί το πλείστον Ρωμαίους. «… κουβαλώντας μαζί τους σάκους και συμφωνητικά και συμβόλαια σαν δεσμά εναντίον της Ελλάδος, την οργώνουν από πόλη σε πόλη και σπέρνουν χρέη που πολλά βάσανα φέρνουν και πολλούς τόκους, και που δύσκολα ξεριζώνονται ενώ οι βλαστοί τους περικυκλώνουν τις πόλεις, τις εξασθενούν και τελικά τις πνίγουν», λέει ο Πλούταρχος.

Και τι προτείνει;
«Φύγε να γλυτώσεις από τον εχθρό και τύραννό σου, τον δανειστή που θίγει την ελευθερία σου, βάζει πωλητήριο στην αξιοπρέπειά σου κι αν δεν του δίνεις, σε ενοχλεί· αν πουλήσεις, ρίχνει την τιμή· αν δεν πουλήσεις σε αναγκάζει· αν τον πας στο δικαστήριο προσπαθεί να επηρεάσει την έκβαση της δίκης· αν του ορκίζεσαι σε προστάζει· αν κρατάς την πόρτα κλειστή στήνεται στο κατώφλι και σου βροντά αδιάκοπα…».

Ποιος ήταν: Ιστορικός, βιογράφος και φιλόσοφος (50 μ.Χ. – 127 μ.Χ.). Γεννήθηκε στη Χαιρώνεια της Βοιωτίας από οικογένεια εύπορη και αριστοκρατική. Σπούδασε φιλοσοφία στην Ακαδημία της Αθήνας και ταξίδεψε στην Αλεξάνδρεια και στη Ρώμη, όπου έμεινε πολύ καιρό, και σχετίστηκε με την αυλή του Τραϊανού, για να γίνει αργότερα δάσκαλος του αυτοκράτορα Αδριανού. Στη Ρώμη του δόθηκε η ευκαιρία να συμβουλευτεί τα αρχεία της πόλης, τα οποία χρησιμοποίησε ως πηγή για τη συγγραφή των «Παράλληλων βίων» του. Ο Τραϊανός του έδωσε πολιτικό αξίωμα στην Ιλλυρία. Αλλά και οι συμπατριώτες του τον τίμησαν με διάφορα αξιώματα, όπως του άρχοντα και του ιερέα του Πύθιου Απόλλωνα, ενώ για μεγάλο διάστημα υπήρξε επιμελητής των Πυθικών αγώνων. Ο Πλούταρχος είχε τέσσερις γιους, από τους οποίους ο ένας, ο Πλούταρχος ο νεότερος, δημοσίευσε τα ανέκδοτα του πατέρα του. Ως άνθρωπος ήταν ήρεμος, ευγενής, λιτός και φιλάνθρωπος. Από τα έργα του σώθηκαν 50 «Βίοι» και τα «Ηθικά», δηλ. 83 πραγματείες με ποικίλο περιεχόμενο, από τις οποίες μερικές θεωρούνται νόθες. Τέτοιος είναι ο πλούτος των γνώσεων στα συγγράμματά του, ώστε από αυτά μαθαίνουμε για την αρχαιότητα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο συγγραφέα. Ο Πλούταρχος κατατάσσεται στους ιστορικούς για τους «Παράλληλους Βίους» του, οι οποίοι είναι 23 ζεύγη, στο καθένα από τα οποία βιογραφεί δύο επιφανείς άνδρες, έναν Έλληνα και ένα Ρωμαίο, τους οποίους στο τέλος παραλληλίζει και συγκρίνει, γι` αυτό και οι βίοι ονομάζονται παράλληλοι. Έτσι συγκρίνει μεταξύ τους το Δημοσθένη με τον Κικέρωνα, τον Αλέξανδρο με τον Καίσαρα, το Θεμιστοκλή με τον Κάμιλο, τον Αριστείδη με τον Κάτωνα κ.λπ. Την ιστορική του ύλη ο συγγραφέας την αντλεί από ελληνικές και ρωμαϊκές πηγές, οι περισσότερες από τις οποίες χάθηκαν. Γι` αυτό τα συγγράμματα του Πλούταρχου έγιναν πολύτιμα. Σ` όλους τους αιώνες και σε πολλούς λαούς οι «Παράλληλοι Βίοι» βρήκαν άπειρους αναγνώστες και θαυμαστές, γιατί ο συγγραφέας όχι μόνο ενθουσιάζει, αλλά και παρορμά τον αναγνώστη να μοιάσει με τους μεγάλους άνδρες που βιογραφεί

πηγή: Tsantiri.gr

Μπορεί επίσης να σας αρέσει