Κουρέτας: H ελληνική γεωργία μπορεί να δημιουργήσει το «Greek Brand Name»

Την εκτίμηση ότι η Ελλάδα μπορεί να πετύχει την παραγωγή μοναδικού διατροφικού προφίλ για τα προϊόντα της«αυτού που αποκαλείται «Greek brand name»», διατύπωσε μιλώντας ο καθηγητής Φυσιολογίας Ζωικών Οργανισμών Τοξικολογίας, στο τμήμα Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Δημήτριος Κουρέτας.

Αναφερόμενος δε στη θέση της χώρας στη διεθνή αγορά τροφίμων, όπως αυτή πλέον άρχισε να διαμορφώνεται, ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του Εργαστηρίου Φυσιολογίας Ζωικών Οργανισμών δεν παρέλειψε να τονίσει πως με τη βιοποικιλότητα που διαθέτει η Ελλάδα, τα προϊόντα της μπορούν είτε να χρησιμοποιηθούν ως πρώτη ύλη για την παραγωγή καινοτόμων ειδών, ελκυστικών στον καταναλωτή είτε να εξαχθούν ως μοναδικά ελληνικά προϊόντα μετά από μια βασική επεξεργασία.

Και στις δύο περιπτώσεις, σύμφωνα με τον κ.Κουρέτα, μπορούμε να πετύχουμε την παραγωγή ενός τελικού διατροφικού προϊόντος μοναδικού, «αυτού που ονομάζουμε «Greek brand name»», κάτι που όμως για να ολοκληρωθεί χρειάζεται να έχει ως βάση «μια αρκετά μεγάλη κινητοποίηση ανάμεσα σε διάφορους «παίκτες».

Η στρατηγική αυτή απαιτεί κατά πρώτον τον κατάλληλο σχεδιασμό και την έρευνα για το κάθε προϊόν και κατά δεύτερον τη συμμετοχή και τη συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων κρίκων στην αλυσίδα και στον πρωτογενή τομέα όπως και στη διακίνηση, στη μεταποίηση, στη διανομή, αλλά και στην προώθηση στη λιανική« εξηγεί ο κ.Κουρέτας, για να τονίσει πως αυτή τη στιγμή κάτι τέτοιο γίνεται μόνο αποσπασματικά.

Μεγάλη προστιθέμενη αξία χάρη στη χρήση γεωχωρικών δεδομένων

Όπως προσθέτει δε ο Έλληνας καθηγητής, «η μοίρα της ελληνικής γεωργίας είναι να έχει ποιοτικά προϊόντα που καλλιεργούνται σε μικρές εκτάσεις και διαθέτουν ποιοτικά χαρακτηριστικά», προϊόντα που θα πρέπει να συνδυάζονται με μια διαφορετική πολιτική πώλησης.

«Δεν μπορείς να πας και να ανταγωνιστείς στο κόστος χώρες όπως η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Τουρκία και η Αίγυπτος (που βρίσκονται) σε μαζικές παραγωγές» τονίζει. Σε αυτό το πλαίσιο, οι ερευνητικές προσπάθειες εστιάζουν πλέον στον συνδυασμό των επονομαζόμενων γεωχωρικών δεδομένων, δεδομένων που «ουσιαστικά δίνουν την αίσθηση του terroir, τουτέστιν της γεωχωρικής ταυτότητας μιας περιοχής (και τη συνδέουν) με την ποιότητα των αγροτικών προϊόντων».

Με αυτό τον τρόπο «θα μπορέσουμε να τα συνδυάσουμε (σ.σ γεωχωρικά δεδομένα) και να αποδείξουμε ότι το προϊόν αυτό είναι μοναδικό και έχει στοιχεία, βιολογικές ιδιότητες και προστιθέμενη αξία που έχουν σχέση με την περιοχή και την εποχή στην οποία αυτό το προϊόν δημιουργείται» εξηγεί ο κ.Κουρέτας.