Με μεγάλη επιτυχία το διήμερο του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στο Βόλο

Θ. Χιώνης: «Ανάπτυξη που να ικανοποιεί τις λαϊκές και κοινωνικές ανάγκες μπορεί να υπάρξει, αν απαλλαγούμε από τις αλυσίδες της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας κι εξουσίας…»

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε το διήμερο 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ στο Βόλο. Για ακόμη μια χρονιά το Φεστιβάλ αγκάλιασε εκατοντάδες κόσμου, φιλοξένησε στους χώρους του όλες τις ηλικίες, ψυχαγώγησε και αναζωογόνησε όλους όσους προβληματίζονται με την σημερινή κατάσταση.

Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ κέντρισε το ενδιαφέρον και εξελίχθηκε σε μια πλατιά συλλογική συζήτηση αφιερωμένη στα 100 χρόνια από την μεγάλη νικηφόρα Οκτωβριανή επανάσταση.

Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση, «την πρώτη μέρα του Φεστιβάλ (15/9) γελάσαμε και διασκεδάσαμε με stand up comedy από τον Χ. Ζαραλίκο. Η πολιτική του σάτιρα και ο περιπαιχτικός του λόγος έδωσε στο Φεστιβάλ μια νότα χιούμορ και πολλά γέλια, καθώς η αλληλεπίδραση με το κοινό είχε “πάρει φωτιά”.

Ακόμη, παρακολουθήσαμε το μουσικο-αφηγηματικό αφιέρωμα “Να μην πάψεις στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για το δίκιο”. Το αφιέρωμα αυτό παίχτηκε από μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, που με μεράκι και ατέλειωτες δημιουργικές ώρες πρόβας έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για την επιτυχία του θεατρικού. Το κοινό με το χειροκρότημα του επιβράβευσε αυτή την προσπάθεια, ειδικότερα όταν μαθητής ενσάρκωσε την απολογία του Μπελογιάννη!

Στο μαθητικό στέκι φιλοξενήθηκε το ΚΕΘΕΑ για μια πλατιά συζήτηση ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά με θέμα “ΜΗ ΝΑΡΚΩΝΕΙΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ! ΠΕΣ ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ!”, το οποίο παραβρέθηκε και τις 2 ημέρες του Φεστιβάλ, ενημερώνοντας τους επισκέπτες και συζητώντας μαζί τους. Τέλος, χορέψαμε με παραδοσιακό γλέντι “Μουσικό ταξίδι στην Ελλάδα”.

Τη 2η μέρα (16/9) το Φεστιβάλ μας άνοιξε τις πύλες του με μουσικό αφιέρωμα σε Σοβιετικά τραγούδια. Με τραγούδια γραμμένα την επαναστατική περίοδο του 1917, κατά τη περίοδο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού και του πατριωτικού πολέμου ενάντια στο φασισμό, η μουσική ομάδα της ΚΝΕ μαζί με φίλους και οπαδούς παρουσίασε μια υπέροχη συναυλία, που εμψύχωσε και ενθάρρυνε το κοινό το οποίο χειροκροτούσε ασταμάτητα τους οργανοπαίχτες και τραγουδιστές.

Ακολούθησε πολιτική ομιλία με τον Θοδωρή Χιώνη, μέλος του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ. Σύντροφοι και φίλοι γέμισαν με την παρουσία τους το θέατρο για να παρακολουθήσουν την πολιτική ομιλία, για να ακούσουν την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ.

Ύστερα, πραγματοποιήθηκε συναυλία με τη Γιώτα Νέγκα και λαϊκό γλέντι από κομπανία της ΚΝΕ. Στο μαθητικό στέκι έγινε παρουσίαση μαθητικής εργασίας με θέμα «Το διαστημικό πρόγραμμα στην ΕΣΣΔ”, όπου μεταξύ άλλων τέθηκε ως θέμα συζήτησης “Επιστήμη στην υπηρεσία του κεφαλαίου ή στην υπηρεσία του λαού;”. Η προσπάθεια των μαθητών να μάθουν πρώτα οι ίδιοι και ύστερα να διαδώσουν πλατιά τα τεράστια επιτεύγματα του σοσιαλισμού, είχε μεγάλη απήχηση. Το μαθητικό στέκι στήθηκε με μεράκι, δημιουργικότητα και ανιδιοτέλεια από τους μαθητές. Το χώρο διακοσμούσε ο “Σπούτνικ 1”, ο πρώτος δορυφόρος που εκτοξεύθηκε στο διάστημα από την ΕΣΣΔ, ο οποίος ήταν κατασκευασμένος σε φυσικό μέγεθος.

Στο χώρο του Φεστιβάλ λειτούργησαν ακόμη, έκθεση αφιερωμένη στα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση μέσα από σοβιετικές αφίσες και παρουσίαση με τη μορφή βίντεο της μπροσούρας “Αλήθειες και Ψέματα για το Σοσιαλισμό”.».

Αποσπάσματα από την ομιλία του Θ. Χιώνη, μέλους του Π.Γ. της Κ.Ε. από τη δεύτερη μέρα των εκδηλώσεων του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στο Βόλο:

«Ο πρωθυπουργός και τα κυβερνητικά στελέχη με συνεντεύξεις, συναντήσεις, ομιλίες, όπως του Τσίπρα από τη ΔΕΘ και τα σουλάτσα του σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις διαφημίζουν την κυβέρνηση ως το καλύτερο « ντιλερ» τσιγάρων και καλλυντικών, επιχειρηματικών ομίλων και  επενδυτών.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ «παίρνει τη μπουκιά από το στόμα» της ΝΔ και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, η ΝΔ την κατηγορεί για αντιφάσεις στην πολιτική της και ο ΣΥΡΙΖΑ απαντάει ότι κάνει «κριτική σε ένα κόμμα που δεν υπάρχει πια», αφού προωθεί τις απαιτήσεις των καπιταλιστών, επεκτείνει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων. Τσακώνονται για την ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών, για το ποιος μπορεί να εξασφαλίσει πιο ευνοϊκό κλίμα για τους επενδυτές.

Έχει κάποιο συμφέρον η εργατική τάξη, η νεολαία από αυτό το ευνοϊκό κλίμα για τους επενδυτές Η «κανονικότητα» της καπιταλιστικής ανάπτυξης που πασχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί τη διατήρηση των αντεργατικών νόμων που ψηφίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια, αυτά που πρόσθεσε κι άλλα. Γι’ αυτό την ώρα που φορτώνει τις λαϊκές οικογένειες με φόρους, περικοπές, τον μόνιμο κόφτη, που απελευθερώνει τις απολύσεις, καταργεί την Κυριακάτικη αργία, προετοιμάζεται για νέο χτύπημα στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Οι επενδύσεις δεν γίνονται για φιλανθρωπία, αλλά μόνο αν ο επενδυτής έχει εξασφαλίσει το κέρδος του, πώς θα «βγάλει τα λεφτά του» με μεγαλύτερο κέρδος, πάνω στο αντιλαϊκό έδαφος που έχουν προετοιμάσει και που τώρα θέλουν να ρίξουν τα «μπετά» με το συνδικαλιστικό νόμο για να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στους τόπους δουλειάς.

Η «δίκαιη ανάπτυξη» είναι η πιο μεγάλη απάτη ακόμα και από το σκίσιμο των μνημονίων που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν μερικά χρόνια. Δεν μπορεί να υπάρχει δίκαιη ανάπτυξη σε ένα άδικο σύστημα. Πόσο «δίκαια» μπορούν να μοιραστούν τα υπέρογκα κέρδη τους οι μεγαλοξενοδόχοι που βρίσκονται σε «μόνιμη άδεια» με τους εργαζόμενους που έσταξαν κι αυτή τη σεζόν;

Πόσο δίκαια φορολογούνται το 1 εκατομμύριο αυτοαπασχολούμενοι που θα κληθούν να καταβάλουν, από 10% έως και 20% του εισοδήματός τους επιπλέον φόρους, σε σχέση με το 2017 με τους επιχειρηματικούς ομίλους που φοροαπαλάσονται;

Η πραγματική έγνοια που πρέπει να έχει ο νέος, ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο αυτοαπασχολούμενος, ο συνταξιούχος όταν ακούει για ανάπτυξη δεν είναι εάν θα έρθουν και πόσες επενδύσεις, αλλά εάν θα ζει ανθρώπινα, με αξιοπρέπεια όπως μπορεί και αξίζει στην εποχή μας και τις δυνατότητές της. Αν ο τεράστιος πλούτος που παράγει και μπορεί να παράγει η χώρα θα καλύπτει τις ανάγκες του λαού.

Ανάπτυξη που να ικανοποιεί τις λαϊκές και κοινωνικές ανάγκες μπορεί να υπάρξει, αν απαλλαγούμε από τις αλυσίδες της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας κι εξουσίας, για να απελευθερωθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, με κοινωνικοποίηση, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της παραγωγής, όλης της οικονομίας, με εργατική εξουσία».