Το στοίχημα του Αλέξη και η ταύτιση της πολιτικής του ύπαρξης με την κοινωνική συνοχή!

ΑΡΘΡΟ του Αντώνη Κουμιώτη, Γενικού Γραμματέα της Περιφερειακής Ένωσης Διαδικτυακών Μέσων Ενημέρωσης (Π.Ε.ΔΙ.Μ.Ε.) και Διευθυντή του e-Volos.gr

Πάνε πάνω από δυο χρόνια που γράφαμε περί μετασχηματισμών (…ΕΔΩ) και όμως…

Οι «Τροικανοί» μετασχηματίστηκαν σε «Θεσμοί»…

Ο ΣΥΡΙΖΑ από ένα κομμουνιστογενές «ριζοσπαστικό», όπως δήλωνε και συνεχίζει το όνομά του, κόμμα διαμαρτυρίας, μετασχηματίστηκε σε ένα κόμμα εξουσίας, που φλερτάρει με τους ευρωσοσιαλιστές και εκείνοι φυσικά και το αποδεχόνται ως κραταία δύναμη – κυβερνητική και μάλιστα από τις ελάχιστες στην Ευρώπη.

Η Αλέξης Τσίπρας από αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετασχηματίστηκε σε έναν πρωθυπουργό δίχως αντίπαλο… Αν χάσει από κάτι, θα είναι από την μαφία των γνωστών – άγνωστων εγχώριων επιχειρηματιών, τους οποίους απλά δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί, λόγω συγκεκριμένων μονάδων στο κόμμα του. Εκτός και προλάβει -τούτες τις μονάδες- και τις απομακρύνει, μέσω της πολυπόθητης από την κοινωνία διεύρυνσης.

Η Ν.Δ., δυστυχώς για τον Κυριάκο, μαζί με το αφήγημά της, έχασε και τα αυγά μαζί με τα καλάθια. Όσο και να μην θέλουν να το κατανοήσουν εκεί στην Πειραιώς, ο ιδρυτής του κόμματος λέγεται Καραμανλής και τούτο το όνομα είναι τόσο ταυτισμένο με την παράταξη και απαραίτητο, όσο και ο αέρας που αναπνέει ακόμα και ο τελευταίος κομματάρχης, στην τελευταία γωνιά της χώρας, για την ζωή την ίδια. Άλλο πράγμα το ΠΑΣΟΚ…

Το οποίο -ΠΑΣΟΚ- (δηλαδή ο δημοκρατικός κόσμος που πίστεψε στον Ανδρέα) είναι εδώ, ενωμένο – δυνατό και πανέτοιμο να στελεχοποιήσει το κόμμα του Αλέξη, είτε το θέλουν, είτε όχι εκεί στην Χαρ. Τρικούπη, σύμφωνα πάντα με όσα τους διεμήνυσε ο ίδιος -ο Αλέξης- από βήματος της ΔΕΘ.

Τί δεν έχει μέχρι σήμερα μετασχηματιστεί και αν αργήσει λίγο ακόμα, τότε θα υπάρξει ουσιαστικό πρόβλημα στους πολιτικούς σχεδιασμούς και μάλιστα με παρέμβαση από τα κάτω;

Η καθημερινότητα του πολίτη!

Ο πόνος, η ανέχεια και κατά συνέπεια η αυξανόμενη φτωχοποίηση της ραχοκοκαλιάς της ελληνικής κοινωνίας, που προκαλείται από την λιτότητα και την δυσβάσταχτη υπερφορολόγηση, είναι εκείνοι οι παράγοντες, οι οποίοι αν δεν πάρουν την άγουσα, τότε και από κάποια τυχαία, αλλά ικανή, αφορμή… ελλοχεύει ο κίνδυνος να την πάρει σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό και σίγουρα όχι με τις πλέον δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά δια μέσω κοινωνικής εξέγερσης με απρόβλεπτες συνέπειες, που κάθε λογικός νους αντεύχεται και σίγουρα δεν θα ήθελε να βιώσει η νεότερη ιστορία της χώρας!

Αυτό είναι λοιπόν το στοίχημα του Αλέξη που επιβάλλεται να κερδηθεί, η κοινωνική δηλαδή ευημερία και γι’ αυτό η πολιτική του ύπαρξη στο μετερίζι που του έλαχε ταυτίζεται με την ίδια την κοινωνική συνοχή…!!!