Βόλου Κοινωνία: Εθνική συναίνεση και αυτοδιοικητική συνεννόηση για την παιδεία

Διαβάστε την ανακοίνωση, όπως έφτασε στο e-Volos.gr:

Την Δευτέρα 29/10 κλιμάκιο της κίνησής μας αποτελούμενο από τους Μαρμαρά Γιάννη, Μαστρογιάννη Παντελή, Μουτσινά Πάρι  και Πίκουλα Γεώργιο είχε διαδοχικές συναντήσεις με τους εκπροσώπους της εκπαιδευτικής κοινότητας κ. Πολύζο Γεώργιο, διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και τους κ.κ. Σαβελίδη Σωκράτη διευθυντή δευτεροβάθμιας και Φασουράκη  Ρηγώ προϊσταμένη εκπαιδευτικών θεμάτων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Οι συζητήσεις κινήθηκαν γύρω από προβλήματα του πιο σοβαρού πυλώνα της πολιτείας την παιδεία και την εκπαίδευση.

Οι εκπρόσωποι της <Βόλου κοινωνίας> συμμετέχοντας ενεργά στη συζήτηση και με βάση την βιωματική τους σχέση με την παιδεία κατέληξαν στις εξής διαπιστώσεις.Τα προβλήματα της παιδείας είναι πολλά, αφού τις τελευταίες δεκαετίες ο κάθε υπουργός κάνει τη δική του «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση». Έτσι δεν έχει δημιουργηθεί μία ενιαία Εθνική πολιτική για την παιδεία σε βάθος δεκαετίας όπως γίνεται σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, με αποτέλεσμα να δημιουργείται άγχος και αβεβαιότητα στους μαθητές και στις οικογένειές τους και συνεχής υποβάθμιση της παρεχόμενης μόρφωσης.

Δεύτερο σοβαρό πρόβλημα είναι η μόνιμη έλλειψη εκπαιδευτικών λειτουργών ιδιαίτερα στα ειδικά εκπαιδευτικά ιδρύματα και στα σχολεία των νησιών μα σοβαρές επιπτώσεις στην λειτουργία τους. Οι πιστώσεις για την παιδεία  έχουν μειωθεί σημαντικά λόγω της κρίσης παρατείνοντας τα αδιέξοδα. Μεγαλύτερη πληγή της παιδείας σήμερα αναδεικνύεται τελικά ο μεγάλος αριθμός αναπληρωτών οι οποίοι εξαιτίας του οικονομικού και στεγαστικού προβλήματος αποφεύγουν τις δύσκολες περιοχές  (νησιά και ορεινά). Η πολιτεία οφείλει να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση άμεσα με νομοθέτηση θεσμικών και Οικονομικών κινήτρων για δυσπρόσιτες περιοχές για να πάψουν να διαιωνιζονται σχολεία δύο και τριών ταχυτήτων.

Σοβαρό πρόβλημα στο Βόλο την τελευταία τετραετία αναδεικνύεται η ανυπαρξία στρατηγικού σχεδίου για την σχολική στέγη αφού δεν έχει δημιουργηθεί ούτε μία αίθουσα του σχολείου , ακόμα και σε περιοχές του Δήμου που υπάρχει αύξηση μαθητών, όπως στην Άγριά, Ν. Παγασές κ.α. Το πρόβλημα της στέγης είναι ιδιαίτερα οξυμένο στα νηπιαγωγεία, παρά το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις οι πρώην  καποδιστριακοί δήμοι έχουν παραχωρήσει τα αναγκαία οικόπεδα για την οικοδόμηση νέων. Επίσης η συντήρηση των σχολείων δεν σχεδιάζεται σωστά και έγκαιρα με αποτέλεσμα μερικές φορές αυτή να αντιμετωπίζεται εθελοντικά από τους γονείς και τους δημότες. Είναι γεγονός ότι υπάρχει έλλειψη υπαλλήλων, άλλα αυτό από μόνο του δεν δικαιολογεί την απουσία σχεδίου έγκαιρης αντιμετώπισης του προβλήματος.

Τα συσσίτια των άπορων μαθητών την τελευταία διετία αναλαμβάνει η Μητρόπολη αφού ο Δήμος Βόλου δεν ανταποκρίνεται στην κοινωνική αυτή υποχρέωση. Τέλος οι μετακινήσεις των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι πλημμελείς δεδομένου ότι η πολιτεία χρηματοδοτεί τους μαθητές που διαμένουν σε απόσταση μεγαλύτερη των τεσσάρων χιλιομέτρων. Έτσι μία οικογένεια με δύο μαθητές που διαμένει π.χ στη Νέα Δημητριάδα  πληρώνει ένα ολόκληρο μισθό το χρόνο για τη μετακίνηση των παιδιών. Η παιδεία χρειάζεται εθνική συναίνεση και κοινωνική συνεννόηση για να μεγαλουργήσει και κτίσει γερά θεμέλια για την μόρφωσή των παιδιών μας και μια σταθερή οικονομική ανάπτυξη.