Ανακοίνωση του Π. Καραγκούνη μέλους του Σωματείου Εργαζομένων και εργαζόμενου του Δήμου Βόλου
ΔΙΑΒΑΣΤΕ την ανακοίνωση, όπως έφτασε στο e-Volos.gr:
Αξιότιμοι συνάδελφοι ,εργαζόμενοι στον Καλλικρατικό Δήμο Βόλου, τροχοί όλοι μας της ιδίας άμαξας, μιας άμαξας που μεταφέρει το βάρος και την ευθύνη της λειτουργίας των υπηρεσιών της πόλης μας δυστυχώς με άναρχο αμαξά ,θα ήθελα στην έναρξη των εργασιών του σωματείου μας να επισημάνω κάποιες θέσεις μου σε ότι αφορά το σωματείο και μόνον αυτό.
Δυστυχώς το υπάρχον πολιτικό σύστημα μέσω της υπέρ συγκέντρωσης της κομματικής εξουσίας κηδεμονεύει και επιτηρει το συνδικαλιστικό κίνημα σε όλα τα επίπεδα. Αν το συνδικαλιστικό μας κίνημα είναι ακηδεμόνευτο, χωρίς να φοβάται τις παρεμβάσεις οποιασδήποτε κομματικής βάσης, τότε αυτές οι παρεμβάσεις δεν θα έχουν καμιά ουσιαστική αξία διότι τότε το κίνημα μας θα απελευθερωθεί και η δράση του θα καθορίζεται από το συμφέρον της ομάδας των εργαζομένων που το απαρτίζουν(δηλαδή εμάς τους ίδιους), αλλά και το γενικότερο κοινωνικό συμφέρον.
Οι αποφάσεις του συνδικαλιστικού μας οργάνου θα πρέπει να λαμβάνονται με μόνο γνώμονα αυτά τα συμφέροντα
“ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ –
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ”.
Σε ότι αφορά στα πρόσωπα, τους εκλεγμένους συνδικαλιστές του σωματείου μας , τους γνήσιους εκπροσώπους των εργαζομένων του Δήμου μας και όχι τους εγκάθετους τοποτηρητές των συμφερόντων των εκάστοτε κομματικών ηγεσιών, τους καλώ ΣΗΜΕΡΑ να αποβάλλουν τη δουλοπρέπεια, τη φοβία τους και την αναζήτηση πλάγιων δρόμων, να ανυψωθουν ως άνθρωποι και εργαζομενοι και να ζητήσουν αποφασιστικά ουσιαστική συμμετοχή στην εργασιακή και κοινωνική μας ανέλιξη και εξέλιξη.
Θα πρέπει κάποια στιγμή να αποβάλλουμε κατάλοιπα του παρελθόντος, για να μπορέσουμε να δούμε την πραγματικότητα από μια άλλη οπτική γωνία και αυτό γιατί τα ιδία άτομα(τα μέλη) που συσπειρώνονται μέσα σε μια υγιή συνδικαλιστική οργάνωση, θα αποκτήσουν δύναμη και δεν θα είναι μεμονωμένα και αδύναμα άτομα. Αυτήν ακριβώς τη δύναμη φοβάται το ελληνικό κομματικό κατεστημένο αυτή ακριβώς την δύναμη φοβάται και η σημερινή τοπική ηγεσία.
Γενικά σήμερα το συνδικαλιστικό κίνημα είναι καθοδηγούμενο και χρησιμοποιείται από το πολιτικό στοιχείο και ως μέσο εκτόνωσης κοινωνικών εντάσεων εντός και εκτός εργασίας.
Για τον λόγω αυτό οφείλουμε ως πολίτες, και ως εργαζόμενοι να αντιληφθούμε ποια είναι τα προσωπικά και ποια τα εργασιακά μας συμφέροντα. Να κάνουμε σαφή διαχωρισμό μεταξύ τους, και να πραξουμε με αποφασιστικοτητα, ουσιαστική συμμετοχή στην εργασιακή μας ανέλιξη.
Το συνδικαλιστικό μας κίνημα θα πρέπει να προστατεύει φυσικά τα θεσμικά συμφέροντα των εργαζόμενων, αλλά, πάνω απ’ όλα, πρέπει να προσπαθεί να δημιουργεί τις κατάλληλες εκείνες συνθήκες και διαδικασίες που θα καλλιεργούν και θα εξασφαλίζουν την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτονομία του εργαζόμενου, έναντι της ετερονομίας που αναπόφευκτα προκαλεί η συμμετοχή του στην παραγωγική διαδικασία.
Ο εργαζόμενος μέσα από μια συνδικαλιστική οργάνωση, την οποία θεωρεί δυναμική προέκταση της ύπαρξής του στο εργασιακό “γίγνεσθαι”, θα τολμήσει και θα επιτύχει, όχι μόνο την καλυτέρευση της ποιότητας της ζωής του και των συνθηκών εργασίας του, αλλά και την κοινωνική ολοκλήρωσή του.
Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να τονίσω σε όλους μας ότι ο συνδικαλισμός θα πρέπει να είναι φορέας των επιδιώξεων αυτών και όχι υποχείριο όργανο στα χέρια πρακτικών, αντίθετων με τα συμφέροντα, τις επιθυμίες και τα οράματα των εργαζομένων.
Σε αντίθετη περίπτωση, η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ συνδικαλιστική δράση ενεργεί ενάντια στον ίδιο τον εργαζόμενο, ενάντια στην αντίστοιχη κοινωνική ομάδα στην οποία αυτός ανήκει, αλλά και την κοινωνία γενικότερα.