Η πατρίδα θέλει να σωθεί, ας είναι και Φλεβάρη μήνα!..

ΑΡΘΡΟ του Χρήστου Πασαλάρη

«ΚAΛΟΚΑΙΡΙ θα μυρίσει!..», λέει ο σοφός λαός για τον Φλεβάρη. Πάντα γενναιόδωρος στάθηκε αυτός ο μήνας για την Ελλάδα. Tο ίδιο θα φανεί και ο σημερινός, καθώς πολλά δείχνουν ότι… «καλοκαιριάζουμε»! Θυμηθείτε (όσοι δεν έχετε αποχαυνωθεί από τον «Σουλεϊμάν τον μεγαλοπρεπή» ή από τις «50 αποχρώσεις του γκρι») ότι σαν σήμερα, στις 3 Φεβρουαρίου του 1830, η Ελλάδα γινόταν ανεξάρτητο κράτος με το πρωτόκολλο του Λονδίνου… και ότι έμπαινε τέλος στην ξένη κατοχή!..

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ (όλοι εσείς που δεν το βάλατε κάτω, πνιγμένοι από τα μνημόνια και το ΔΝΤ) ότι Φλεβάρη μήνα του 1897 η ηρωική Κρήτη διακήρυσσε την ένωσή της με την Ελλάδα. Oτι Φλεβάρη του 1913 ο στρατός μας απελευθέρωνε τα Ιωάννινα και το Μπιζάνι. Oτι Φλεβάρη του 1914 η Ελλάδα αποκτούσε τα νησιά του Αιγαίου. Και ότι Φλεβάρη του 1947 η Ελλάδα δεχόταν στην αγκαλιά της και τα Δωδεκάνησα!..

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ (όλοι εσείς που δεν λακίσατε βγάζοντας τα λεφτά σας έξω και δεν γίνατε φοροφυγάδες και τοκογλύφοι, αλλά βοηθάτε τον συνάνθρωπό σας από το υστέρημά σας και διεκδικείτε κάθε μέρα το δίκιο σας) ότι η ιστορία του λαού μας είναι γραμμένη με αγώνες που ξεκίνησαν, κατά σύμπτωση, Φλεβάρη μήνα, όπως η επανάσταση του 1821, που την κήρυξε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στο Ιάσιο στις 24 Φεβρουαρίου.

ΝΑ ΘΥΜΙΣΩ την αντίσταση της κατοχής (με πρωτοπόρες τις οργανώσεις του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ, που ιδρύθηκαν Φλεβάρη μήνα του 1942); Να θυμίσω τη ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης μετά το αιματοβαμμένο συλλαλητήριο της 24ης Φεβρουαρίου του 1943; Να θυμίσω την κατάληψη της Νομικής Σχολής στις 21 Φεβρουαρίου του 1972 από τους φοιτητές, που ήταν η σπουδαιότερη αντιστασιακή ενέργεια στα χρόνια της χούντας;

ΟΡΘΙΟΣ, περήφανος, αγωνιστικός, ήταν πάντα ο λαός μας, με όλες τις αρετές του να καταπλήσσουν τους ξένους φίλους μας. Αλλά και με όλες τις αδυναμίες του, όπως η καταραμένη ροπή του προς τη διχόνοια, να καταστρέφουν ό,τι σπουδαίο πετυχαίνει. Εξουσιομανείς καθώς είμαστε, σκαρφαλώνουμε στην κορυφή της όποιας εξουσίας επιλέγουμε όχι για να οικοδομήσουμε, αλλά για να διακριθούμε έστω και σφαζόμενοι. Το δείχνουμε ολοκάθαρα στη σημερινή Βουλή, τη χειρότερη της μεταπολεμικής εποχής. Το δείχνουμε με το σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ. Το δείχνουμε κάθε μέρα με αυτό το γελοίο πιγκ πογκ μεταξύ των εκπροσώπων Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ.

ΦΑΝΤΑΣΘΕΙΤΕ τι θα είχε καταφέρει η σήμερα πολιτική ηγεσία αν ήταν ΕΝΩΜΕΝΗ στη μάχη εξόδου της πατρίδας από την κρίση και ιδιαίτερα στον χειρισμό των εθνικών θεμάτων όπως η ΑΟΖ. Και πόσο πιο αποτελεσματικοί θα ήσαν ο Αντώνης Σαμαράς και ο Αλέξης Τσίπρας αν έκαναν μαζί αυτά τα ταξίδια για ξένες επενδύσεις. Αντί αυτού, ακονίζουν κάθε μέρα τα μαχαίρια τους σε στείρες αντιπαραθέσεις, ενώ οι παρατρεχάμενοί τους βγάζουν τα μάτια τους από τα «παράθυρα», με τα κανάλια να καλούν τους πιο «σαματατζήδες» γιατί, όπως λένε, αυτοί «πουλάνε»! Και έτσι, με όλα αυτά και με άλλα κρυφά και φανερά, η δημόσια ζωή κατάντησε βρωμερό αφοδευτήριο…

ΤΩΡΑ, ΟΜΩΣ, που «τα χειρότερα έχουν περάσει»,( όπως ομολογούν οι αρμοδιότεροι όλων Στουρνάρας και Προβόπουλος), τώρα που η αντοχή της φτωχολογιάς έχει φτάσει στα μη περαιτέρω, τώρα που ο λαός είναι ενωμένος, αλληλέγγυος και αγωνιστικός όσο ποτέ, τώρα που μια αυθόρμητη λαϊκή εξέγερση ουδόλως αποκλείεται, είναι ύψιστη εθνική ανάγκη να ενωθεί η πολιτική ηγεσία, θέλει δεν θέλει, και να οσφρανθεί επί τέλους τον αισιόδοξο «καλοκαιρινό Φλεβάρη». Αλλιώς, ας είναι απολύτως βέβαια ότι και χωρίς αυτήν η πατρίδα θα σωθεί και ο λαός μας θα αναστηθεί. Εκείνο που κινδυνεύει -και κινδυνεύει να εξοντωθεί, με το καλό ή με το άγριο- είναι το κολλημένο στη σαπίλα πολιτικό σύστημα, με όποιους το αντιπροσωπεύουν, με όποιους μάχονται ακόμη να το γλυτώσουν.

ΘΑ ΕΠΙΜΕΙΝΟΥΜΕ και σήμερα ότι το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Η πατρίδα θέλει να σωθεί και θα σωθεί!.. Μακάρι να γίνει και… Φλεβάρη μήνα!..

Πηγή – Real.gr