Παπατόλιας: Βόλος – «Πόλη Ποιότητας» – Tο νέο μοντέλο διοίκησης του δήμου

ΑΡΘΡΟ του υποψηφίου Δημάρχου Βόλου Απόστολου Παπατόλια

Πέρα από τα κόμματα και τις παλαιού τύπου παρατάξεις, στη συνείδηση των πολιτών έχει χρεοκοπήσει και ο τρόπος που διοικούνταν ένας δήμος μέχρι σήμερα. Ο πελατειασμός, ο συντεχνιασμός, η αδιαφάνεια και ο κομματισμός είναι συμπτώματα που συνδέθηκαν με την ασφυκτική εξάρτηση της Αυτοδιοίκησης από το Κεντρικό Κράτος. Η αναπαραγωγή αυτού του άρρωστου συστήματος είναι αδύνατη σήμερα σε συνθήκες ακραίας εγκατάλειψης της αυτοδιοίκησης από το Κεντρικό Κράτος. Το στοίχημα επομένως είναι να δούμε πώς θα απεξαρτηθούμε από το Κράτος.

Ας δούμε τι έγινε στην υπόλοιπη Ευρώπη. Την περίοδο της κρίσης όλοι οι δήμοι της Ευρώπης κλήθηκαν να απαντήσουν σε ένα κοινό ερώτημα. Όταν οι κρατικές επιχορηγήσεις και τα έσοδα των Δήμων μειώνονται συνεχώς, πώς αυτοί θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στην ιδιαίτερα αυξημένη ζήτηση σε κοινωνικές υπηρεσίες που απαιτούν επιπλέον δαπάνες; Πώς σ’ αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, είναι δυνατό να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και να περισωθεί η κοινωνική συνοχή; Με βάση αυτά τα δεδομένα, σ’ όλες τις ευρωπαϊκές αυτοδιοικήσεις αναζητήθηκαν λύσεις, πρώτον, στο πεδίο της αποτελεσματικότερης και δημοκρατικότερης οργάνωσης και διαχείρισης στο εσωτερικό των Δήμων και δεύτερον στο πεδίο της εξεύρεσης νέων εναλλακτικών τρόπων χρηματοδότησης.

Σε συνθήκες κρίσης, η διοίκηση ενός Δήμου πρέπει να χαρακτηρίζεται από καινοτομία, δημοκρατία, συμμετοχή, αναζήτηση εναλλακτικών πηγών εσόδων. Σήμερα έχουμε ανάγκη από ένα Δήμο, μπροστάρη στις νέες ιδέες, ανοικτό στο διάλογο με τους πολίτες, πρωταγωνιστή στην μάχη για την προάσπιση των συλλογικών αγαθών, που κινδυνεύουν σήμερα, (υγεία, δημόσια γη, νερό). Συγχρόνως, έχουμε ανάγκη από ένα Δήμο που θα εγκαταλείψει τη φοβική νοοτροπία του παρελθόντος και θα αναλάβει γενναίες πρωτοβουλίες, τόσο στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης, όσο και στο πεδίο της άσκησης ενεργού κοινωνικής πολιτικής, που θα βάζει φρένο στην ανθρωπιστική κρίση που προκάλεσαν τα μνημόνια.

Σ΄ αυτή τη δημιουργική πορεία, οφείλουμε να πάρουμε αποστάσεις από μια στενά διαχειριστική αντίληψη. Για να γίνει ο Βόλος η πόλη με τη μικρότερη ανεργία στη χώρα, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα σύγχρονα εργαλεία της επιχειρηματικής καινοτομίας και της κοινωνικής οικονομίας, που αξιοποιούνται σε ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά παραδόξως έχουν ξεχαστεί στον τόπο μας. Οι κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις δεν πρέπει να παραμένουν στο ράφι και στα αζήτητα της δημοτικής πολιτικής. Το ίδιο πρέπει να γίνει και με τις σύγχρονες μορφές δημοκρατικής συμμετοχής στον αναπτυξιακό προγραμματισμό. Μια καίριας σημασίας ιδέα του οικολογικού κινήματος, οι πρακτικές του συμμετοχικού προϋπολογισμού, πρέπει να αξιοποιηθεί αποτελεσματικά.

Για να γίνει ο Βόλος «Πόλη Ποιότητας», πρέπει να απαντήσουμε πειστικά στα ακόλουθα ερωτήματα: Μπορούμε να επεξεργαστούμε δημοκρατικά ένα βιώσιμο σχέδιο για την ενεργειακή αυτονόμηση του δήμου, για την προστασία και τη διαχείριση των υδάτων, για την προσέλκυση επενδύσεων με σεβασμό στην τοπική κλίμακα, τη στήριξη της τουριστικής επιχειρηματικότητας και της μεταποίησης, την ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων και την ανάδειξη των ελεύθερων χώρων; Πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε τη μεγάλη ακίνητη περιουσία του Δήμου (μόνο στο ΠΣ Βόλου υπάρχουν 180 ακίνητα) και να καταλήξουμε συλλογικά σε ιεραρχημένες παρεμβάσεις στον πολιτισμό; Τέλος, είναι δυνατόν να συγκλίνουν οι τοπικοί φορείς σ’ ένα Τοπικό Σύμφωνο Ποιότητας και Ανταγωνιστικότητας, που θα ιεραρχεί τις παρεμβάσεις για την ανασυγκρότηση της πόλης μας;

Όλα αυτά προϋποθέτουν ρήξη με την κρατούσα νοοτροπία των χαμηλών πτήσεων, της αδράνειας και της ατολμίας. Ενάντια στο περίσσευμα μοιρολατρικής αποδοχής των κυρίαρχων κεντρικών πολιτικών, πρέπει να συγκλίνουμε στο ακόλουθο σύνθημα: μια σύγχρονη Ανεξάρτητη Παράταξη για το Δήμου Βόλου δεν μπορεί παρά να επιδιώκει τη δημιουργική ανατροπή ενός συντηρητικού αυτοδιοικητικού κατεστημένου, που καθηλώνει την τοπική κοινωνία στο παρελθόν.