«Στα χαρτιά παραμένει η ισότητα των φύλων στην Περιφέρεια Θεσσαλίας»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ την σχετική ανακοίνωση της Περιφερειακής Παράταξης «Θεσσαλίας της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας» για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, όπως έφτασε στο e-Volos.gr:

Η μάχη για την εξάλειψη των διακρίσεων εις βάρος των γυναικών, για την κατάκτηση του δικαιώματός τους να αυτοπροσδιορίζονται και να συμμετέχουν ισότιμα και αυτοδύναμα σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής και πολιτισμικής ζωής είναι ακόμα σε εξέλιξη. Ιδιαίτερα δε σήμερα, που καταπατάται το σύνολο των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και που η ανισότητα, η εκμετάλλευση και η καταπίεση γίνονται νόμος, ο αγώνας για τη γυναικεία χειραφέτηση και την υπέρβαση της πατριαρχικής δομής της κοινωνίας εντείνεται και εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο της προσπάθειας ανατροπής της νεοφιλελεύθερης λογικής.

Είναι επομένως πρωτεύον καθήκον της Αυτοδιοίκησης να φέρει στο επίκεντρο της προσοχής της το ζήτημα της ισότητας των φύλων. Είναι καθήκον της Αυτοδιοίκησης να πάρει μέτρα κατοχύρωσης και διασφάλισης των δικαιωμάτων των γυναικών και της ισότιμης πρόσβασής τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι, να στήσει δομές κοινωνικής πρόνοιας και προστασίας του δικαιώματος στην οικογένεια και στη μητρότητα, να σταθεί στο πλευρό όλων των πολιτών, ιδιαίτερα δε των γυναικών, που αγωνίζονται ενάντια στην ένταση της καταστολής και της εκμετάλλευσης.

Αντ’ αυτού, δυστυχώς, στην Περιφέρεια Θεσσαλίας η ισότητα των φύλων παραμένει στα χαρτιά. Ακόμα και η Περιφερειακή Επιτροπή Ισότητας των Φύλων, την οποία προβλέπει ο «Καλλικράτης», συστήθηκε τυπικά πριν περίπου ενάμιση χρόνο και έκτοτε είναι άγνωστο αν λειτούργησε και αν παρήγαγε οποιοδήποτε έργο. Εξάλλου, είναι χαρακτηριστικό ότι – σε αντίθεση με όλες τις άλλες υφιστάμενες Περιφερειακές Επιτροπές – απουσιάζει πλήρως από την επίσημη ιστοσελίδα της Περιφέρειας οποιαδήποτε αναφορά στο έργο της συγκεκριμένης Επιτροπής.

Είναι προφανές ότι η Περιφερειακή Αρχή αντιμετωπίζει το ζήτημα της ισότητας των φύλων ευκαιριακά και παρεμπιπτόντως, ως άλλη μία τυπική υποχρέωση την οποία πρέπει να φέρει εις πέρας. Το ζήτημα όμως είναι βαθύτατα πολιτικό και καθόλου συμβολικό ή διαδικαστικό. Απαιτεί την ενεργό και καθημερινή υλοποίηση πολιτικών που να προάγουν τη γυναικεία χειραφέτηση και συμμετοχή. Απαιτεί την προάσπιση του κοινωνικού κράτους και των δικαιωμάτων, την ανάληψη πρωτοβουλιών και τη δημιουργία θεσμών και δομών για την προστασία της νέας, της άνεργης, της εργαζόμενης, της μητέρας, της μετανάστριας. Και, κυρίως, απαιτεί την αλλαγή παραδείγματος: την υπέρβαση της πατριαρχικής λογικής