Το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ ζητάει άμεση Έκτακτη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Συντακτών

ΔΙΑΒΑΣΤΕ την ανακοίνωση, υπό τον τίτλο “Ο κύκλος των χαμένων προέδρων!”, που εξέδωσε το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ, όπως έφτασε στο inbox του e-mail μας:

Ο ένας πρώην πρόεδρος αφού έβαλε πλάτη και πέρασε ο εργοδότης στην εφημερίδα στην οποία εργάζεται μειώσεις στους μισθούς όλων των εργαζομένων που μπορεί να φθάνουν και το 30-40% (Ιούνη του 2011 και Ιούνη του 2012), τώρα παρακολουθεί μακάριος τα τεκταινόμενα εκ του μακρόθεν…

Ο επόμενος αναγκάσθηκε σε παραίτηση, αφού καταγγέλθηκε από τους τεχνικούς της εφημερίδας στην οποία εργάζεται ότι υπονόμευσε τους αγώνες τους για διεκδίκηση των δεδουλευμένων τους…

Ο σημερινός καταγγέλλεται ότι παραβιάζει το Καταστατικό… και έχει γίνει ιδιοκτήτης απασχολώντας εργαζόμενη χωρίς να πληρώνει καθώς και για αθέμιτες σχέσεις με κάποιο δήμαρχο…

Έτσι λοιπόν το θέμα που ανέκυψε πρόσφατα στο διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας – Εύβοιας , με τις καταγγελίες κατά του προέδρου του διοικητικού συμβουλίου, την παραίτηση ενός μέλους του Δ.Σ. και κυρίως εμείς πιστεύουμε με βάση τα γενικότερα προβλήματα που υπάρχουν στον κλάδο των δημοσιογράφων, προσλαμβάνει διαστάσεις κρίσης.

Μία πάντως κρίση που στην πραγματικότητα είναι η κορυφή του παγόβουνου. Η βάση και η αιτία της κρίσης βρίσκεται στο συνδικαλιστικό και πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο οδηγήθηκε το διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας – Εύβοιας από την συντεχνιακή αντίληψη αντιμετώπισης των προβλημάτων που συσωρεύθηκαν χρόνια τώρα και την οξύτητα που έχουν πάρει σήμερα λόγω της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, αλλά και λόγω της αντιμετώπισης αυτών κάτω από την λογική των ίσων αποστάσεων που κρατά η διοίκηση και στηρίζεται στο αξίωμα: «… να τάχουμε καλά με όλους».

Χαρακτηριστική η αντίληψη που εκφράσθηκε έξω από τα γραφεία του «ΝΕΟΥ ΑΓΩΝΑ» στην Καρδίτσα κατά την διάρκεια της κινητοποίησης για την υλοποίηση της απόφασης για περιφρούρηση της απεργίας ότι δηλαδή «… υπάρχουν και εργοδότες που καταλαβαίνουν τον αγώνα μας…!!!! και εάν άρουμε τον αποκλεισμό σε αυριανή κινητοποίηση, θα υπάρξουν εργοδότες που θα σταθούν στο πλευρό μας»… Σιγά μην πάρουν και καμιά ντουντούκα και λένε και συνθήματα… κατά της πλουτοκρατίας!!!!!!!!!

Και ήρθε το ζήτημα του προέδρου, ένα θέμα που για μας δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Η αιτία είναι το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται μετά την αποδοχή ως «νόμιμων και «νέα πραγματικότητα» από την στιγμή που ψηφίσθηκαν από την τριτοκομματική κυβέρνηση και παλιότερα από το ΠΑΣΟΚ- ΛΑΟΣ-ΝΔ, όλες οι αντεργατικές και αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις των Μνημονίων που οδηγούν στην απομείωση της αξίας της εργατικής δύναμης, σε μειώσεις μισθών, ατομικές συμβάσεις εργασίας, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης κ.λ.π.». Καθώς και από την ενδεχόμενη κατάργηση του αγγελιόσημου, αφού νιώθουν ότι αρχίζει να τους αφαιρείται η δυνατότητα να κάνουν παιχνίδι εντυπώσεων και «ψευτοπαροχών» προς τα μέλη, ειδικά κάθε προεκλογική περίοδο. Οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο και άρχισαν τον μεταξύ τους πόλεμο διότι πίστευαν και αυτό διακήρυσσαν ότι με την στάση που κρατούν και την πολιτική των δημοσίων σχέσεων και προσβάσεων με πολιτικούς του «Ευρωμονόδρομου» που έχουν «δεν θα αφήσουν, θα σταματήσουν την οικονομική κρίση και δεν θα αγγίξει τους δημοσιογράφους…».

Διότι όλα αυτά τα χρόνια οι κυρίαρχες δυνάμεις (του εργοδοτικού και κάθε περίοδο του κυβερνητικού συνδικαλισμού) στο διοικητικό συμβούλιο, αλλά και αυτές που από το παρασκήνιο θέλουν να διαμορφώνουν καταστάσεις και συσχετισμούς δύναμης υπό τις ευλογίες συγκεκριμένων εργοδοτών, εκλέγονται κάτω από τον μανδύα του νεφελώματος του «Ενιαίου ψηφοδελτίου», στη βάση του διαχωρισμού και τους μοιράσματος των ψήφων, τόσοι από την Λάρισα, τόσοι από το Βόλο, από ένας από Τρίκαλα και Καρδίτσα. Αυτοί από τα μεν ή τα άλλα «μαγαζιά». Όμως στην πραγματικότητα πέραν του ότι όλα αυτά τα άτομα είναι φορείς συγκεκριμένων πολιτικών και πιο συγκεκριμένα του λεγόμενου «ευρωμονόδρομου» που είναι αιτία των προβλημάτων που σήμερα αντιμετωπίζουμε ως κλάδος και γενικότερα ως εργαζόμενοι, μεταφέρουν στο διοικητικό συμβούλιο και τους μικρούς ή μεγάλους ανταγωνισμούς των εργοδοτών όπου εργάζονται.

Έτσι χώριζαν τους δημοσιογράφους σε αυτούς που εργάζονται στα υποτίθεται καλά «μαγαζιά» και στους άλλους των «μικρών και προβληματικών μαγαζιών». Χαρακτηριστική περίπτωση το πρόβλημα των συναδέλφων στο «ΝΕΟ ΤΥΠΟ» του Βόλου που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας από τον Ιανουάριο του 2012. Η εφημερίδα εκδίδεται κανονικά και κανείς μέχρι σήμερα δεν αναρωτήθηκε «ποιοι εργάζονται και εκδίδεται, εάν πληρώνονται αυτοί που εργάζονται, εάν υπάρχουν και μέλη της Ένωσης που εργάζονται την στιγμή που συνάδελφοί τους βρίσκονται σε απεργιακή κινητοποίηση…».

Έκρυβαν τα προβλήματα, τις μειώσεις μισθών που είχαν υπογράψει, τις πλάτες που έβαλαν για να περάσουν οι εργοδοτικές πολιτικές, ακόμη και απολύσεις, καλύπτουν την μαύρη εργασία και τα μπλοκάκια, την «εργασία με χορηγούς…!» και τζάμπα για τους εργοδότες. Ζητούν τώρα να υπάρξει αγγελιόσημο και στα «Ηλεκτρονικά μπλόγκ» -και κανείς δεν έχει αντίρρηση γι’ αυτό- όμως αγνοούν περιφρονητικά όσους εργάζονται σε αυτά σε συνθήκες Μεσαίωνα.

Από μία πρώτη ματιά, μοιάζει να βγήκαν τα «μαχαίρια» ανάμεσα στις διάφορες «φατρίες» του διοικητικού συμβουλίου με αφορμή την υπόθεση του νυν προέδρου για την οποία θα πρέπει να πέσει άπλετο φως και να αποδοθούν ευθύνες όπου υπάρχουν. Μην ακούτε όμως ότι «υπάρχει πλειοψηφία και μειοψηφία». Διότι όλοι μαζί, από την μία αρνούνται την εγγραφή στην ένωση ανθρώπων που δουλεύουν χρόνια ως δημοσιογράφοι βασιζόμενοι σε ένα αντιδημοκρατικό Καταστατικό (Που ακούσθηκε να υπάρχουν δόκιμα μέλη ή να απαγορεύεται στους δημοσιογράφους να συμμετέχουν συνδικαλιστικά στα σωματεία του χώρου τους από την στιγμή που η Ένωση είναι καθαρά Επαγγελματικό σωματείο), ενώ άλλους τους διαγράφουν, με ένα Καταστατικό που θυμίζει Μεσαίωνα και από την άλλη καλύπτουν άτομα που συγγενικά τους πρόσωπα πρώτου βαθμού συγγενείας είναι μέλη Εταιρειών έκδοσης εφημερίδας, τους αφήνουν να εκλέγονται σε διοικητικά συμβούλια, να ψηφίζουν και να διαμορφώνουν συσχετισμούς στις εκλογές διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης, του Επικουρικού ή της ΠΟΕΣΥ. Υποκρισία, σκοπιμότητα… και μέτρα προφύλαξης …από τον «εχθρό».

Η επίθεση, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, που δέχεται σήμερα η πλειοψηφία των εργαζομένων και στον χώρο του Τύπου, έχει πολιτικά και ταξικά χαρακτηριστικά και περιεχόμενο και, άρα, πολιτική και ταξική πρέπει να είναι και η απάντηση. Χρειάζεται σε κάθε χώρο δουλειάς να συγκροτηθούν επιτροπές αγώνα, να ενισχυθούν αποφασιστικά οι συλλογικές διαδικασίες αλλά και η Ενωτική Κίνηση Δημοσιογράφων που ποτέ δεν το κρύψαμε ότι ανήκει στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ Τύπου και των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων, η συσπείρωση και η αλληλεγγύη των εργαζομένων, η ταξική ενότητα δράσης, με διεκδικητικό πλαίσιο που να εκφράζει τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, δίνει προοπτική με στόχο την αποδέσμευση από την Ε.Ε., διαγραφή του χρέους, για να γίνουν οι εργαζόμενοι ιδιοκτήτες του πλούτου που οι ίδιοι παράγουν. Εμείς, οι εργαζόμενοι στον Τύπο, και όχι μόνο, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να αντισταθούμε! Να επιτεθούμε !

Να προτάξουμε το δικό μας στόχο: Την ανατροπή αυτής της πολιτικής και την απαλλαγή μας από τα παράσιτα που κλέβουν τον ιδρώτα μας, να κερδίσουμε την δική μας εργατική λαϊκή εξουσία μαζί με όλους τους άλλους εργαζόμενους! Αντιστεκόμαστε στον εργασιακό μεσαίωνα που έφτιαξαν! Τα μέτρα που ψήφισαν και μας εξαθλιώνουν δε θα περάσουν!

Ζητάμε την άμεση σύγκληση έκτακτης Γενικής συνέλευσης για να συζητήσουμε και να πάρουμε αποφάσεις τόσο για το ειδικό θέμα που έχει δημιουργηθεί στο διοικητικό συμβούλιο, αλλά και για τα γενικότερα προβλήματα που μας απασχολούν. Άμεση έγκριση όλων των αιτήσεων εκείνων των συναδέλφων και συναδελφισσών που έκαναν αίτηση για να μεταταχθούν από δόκιμα σε τακτικά μέλη αλλά και εκείνων που έκαναν αίτηση για εγγραφή τους στην Ένωση, επανεγγραφή της συναδέλφισσας Εύης Καρυδάκη. Εάν το διοικητικό συμβούλιο δεν πάρει απόφαση για την σύγκληση γενικής συνέλευσης, ξεκινάμε εμείς την συλλογή υπογραφών για την σύγκληση του σώματος.

ΟΛΟΙ για ΕΝΑΝ και ΕΝΑΣ για ΟΛΟΥΣ!